De muziek van Karina Coors valt telkens weer op omdat die compleet afwijkt van wat kan worden gezien als het hedendaags Nederlandstalig populaire lied. Geen enkel spoor van beats, geen schlager gehalte, geen luchtige popdeuntjes. In tegenstelling daarvan zijn er steeds duidelijke linken naar jazz, swing, big-band. Ook deze keer blijft zij trouw aan die roots… En deze keer hangt er een zeer bijzonder verhaal aan vast: het nummer is een nagelnieuwe compositie van Roland Serpierre met tekst van Johan Verminnen en in een arrangement van Dan Ellery. Toen we het persbericht ontvingen, waren we zeer nieuwsgierig...
Voor wie Karina Coors (nog) niet kent…
Karina Collewaert (°1962 Lokeren, België) wordt reeds op zeer jonge leeftijd gebeten door de muziekmicrobe: op haar elfde wandelt ze mee met de lokale fanfare als trommelaar. Het leven brengt wat het brengt: er komt werk en een gezin dat het voorplan neemt op de muziek. Maar van zodra er weer wat tijd komt, start ze op haar 34ste (!) in de muziekacademie, volgt 10 jaar een opleiding saxofoon en klassieke zang en sluit zich aan bij een muziekharmonie én een lokale big-band.
Bij gelegenheid neemt ze tijdens optredens bij een aantal nummers de vocalen voor haar rekening. Dit valt in de smaak bij het publiek, wat haar ertoe aanzet om als solo-zangeres een repertoire uit te werken waarbij Vlaamse chanson en haar favoriete artiesten centraal staan: Ann Christy, Marva, Conny Vandenbos, Yasmine enzovoort.
Het blijft echter allemaal bescheiden binnen de hobbysfeer, maar toch beslist Karina om in 2017 op vraag van haar publiek in eigen beheer een cd uit te brengen getiteld Mijn Lievelingsparels. Opvallende tracks hierop zijn haar versie van Met Je Handen (een nummer van Jean Walter uit 1958) en Voorbij, een nummer waarvoor zij een eigen Nederlandstalige tekst schreef op het origineel We’re All Alone van Rita Coolidge. Dat laatste wordt opgepikt door de lokale radio en brengt haar voor het eerst naar een radiopubliek. Karina is inmiddels 55 jaar.
Een jaar nadien ontmoet zij Johan Engels, al jaren semi-professioneel muzikant en producer die net op dat moment een carrièreswitch maakt en resoluut kiest om op zelfstandige basis van de hobby’s zijn beroep te maken. De twee vinden elkaar muzikaal en beslissen te gaan samenwerken. Het eerste product hiervan is het zelfgeschreven Wilde Nacht, een single die weliswaar geen potten breekt, maar Karina wel toegang geeft tot tal van internet radiozenders in Vlaanderen en Nederland.
Het nummer wekt eveneens de interesse op van tekstdichter Jos Van Meer (schreef ondermeer voor Danny Fabry en Eddy Smets) die voor haar een Nederlandstalige bewerking maakt van The Nearness of You (Glenn Miller), getiteld Een Stukje Hemel. Het lied wordt voorgesteld aan D&V die het prompt onder het label Scorpion op de markt zet en en Karina meteen een versteviging van haar bescheiden naambekendheid bezorgt in het radiogebeuren.
Ook de derde single De Zee met tekst van Jos Van Meer op La Mer (Charles Trenet) zet de trend verder. Karina heeft ondertussen een beetje reputatie opgebouwd: nummers in genres als big-band, jazz en swing zijn niet eenvoudig om Nederlandstalig geloofwaardig te houden én al zeker niet alledaags in het populaire aanbod. Maar toch slaagt zij erin de aandacht te behouden. Het wordt een beetje haar handelsmerk. Een full-cd met meer tracks in dezelfde lijn, is de evidente volgende stap.
Zwart Wit wordt medio 2019 gelanceerd met de titeltrack als nieuwe single. Het verhoopte, maar onverwachte gebeurt: het nummer wordt opgepikt door Radio 2 en prijkt 3 weken op rij in de playlist van The Rat Pack, het aan het genre gewijde programma op zondagavond. Ook de opvolger ‘k Herleef als ik zing krijgt die eer toebedeeld.
Karina wordt vervolgens gecontacteerd door de Bulgaarse componist Iwan Michailov die haar een instrumentale versie van een nummer aanbiedt. Inmiddels zijn er ook contacten met Sabien Tiels, die instaat voor de tekst op deze muziek en de nieuwe single Bloemen wordt gelanceerd. Alles wijst in de goede richting. Er komen boekingen binnen, vragen voor radio-interviews, gastoptredens, enz.
Het belooft een mooie zomer te worden… maar we spreken begin 2020… Niet veel later gaat ineens de wereld op slot.
Covid brengt Karina niet enkel de ongemakken waarin iedere artiest deelachtig is… De gevolgen hakken er ook privé zwaar in. Haar beide ouders worden ernstig ziek. Midden in de zorg voor haar ouders, brengt Karina in oktober 2020 nog In Balans uit, opnieuw met tekst van Sabien Tiels én airplay op Radio 2…
Maar de kracht en gelegenheid om het aankomende succes van de single verder te verzilveren worden zwaar overschaduwd door het overlijden van haar vader en de zorgen voor haar moeder. Als ook zij enkele weken later sterft, is de moed logischerwijze helemaal verdwenen. Het is niet meer dan menselijk dat Karina, haar gezin en familie moeten rouwen en wennen aan de nieuwe realiteit.
Het blijft stil tot begin zomer 2021, wanneer Karina Waarom, waarom, waarom bij het label Scorpion uitbrengt. Een kruisbestuiving tussen de Nederlandstalige versie van Conny Vandenbos en het origineel van Shirley Bassey (Never, never, never). Het zet haar opnieuw op de kaart, ze bleek te worden gemist door de fans en volgers.
En dan krijgt zij op een zekere dag ergens in augustus via Messenger een bericht van de gewezen pianist van Shirley Bassey… De naar Spanje uitgeweken landgenoot Roland Serpierre vraagt haar of ze geïnteresseerd is in het uitbrengen van een aantal nieuwe, door hem in corona lock-down geschreven nummers…
In een zwart wit film uit de jaren 30 zou op dit moment een treinconducteur op zijn fluitje blazen terwijl stoom de wielen van de trein ritmisch aandrijft en hij ALL ABOARD roept...
Karina, wat een verhaal! Dan zeg je toch meteen ja en spring je op die trein?
Euh, eigenlijk niet… De gewezen pianist van Shirley Bassey? Je hart slaat even over, je wil natuurlijk meteen een gat in de lucht springen, maar je verstand zegt: dit kan niet, dit moet een misverstand zijn. Ofwel een zeer misplaatste grap.
Hoezo?
We hebben het hier over dé Roland Serpierre! Misschien niet meteen de meest gekende naam bij het grote publiek, maar als je eender welke bekende Vlaamse artiest van de iets oudere garde vraagt wie hij is, dan zal je ongetwijfeld een bloemlezing krijgen… het deed bij mij een belletje rinkelen, maar ik geef toe dat ik het één en ander heb opgezocht…
Ik viel van de ene verrassing in de andere naarmate mijn kennis over zijn palmares aandikte… Hij was jaren de pianist van het BRT tv orkest en van het filharmonisch orkest van de RTBF. Hij begeleide daarnaast als pianist in het vaste orkest onder meer Claude François, Paul Anka en zoals gezegd Dame Shirley Bassey… Hij speelde samen met Toots Thielemans en Marco Bakker… Schreef nummers en bewerkingen voor Johan Verminnen, Dana Winner, Bart Van den Bossche… en de lijst gaat verder…
Een zeer grote meneer dus, die bovendien 32 jaar als prof pianoles aan de universiteit van Antwerpen gaf (wie weet hoeveel artiesten hij heeft opgeleid…) én prof in jazzarrangementen aan het college van Berkeley… jawel in Amerika…
Tja zo één van die grote mensen die veel te betekenen hebben, maar liever een beetje achter de schermen blijven.
Ik word er zowaar stil van… En wat gebeurde er vervolgens?
Ik wist totaal niet wat ik mij precies bij zijn aanbod moest voorstellen… Ging hij me instrumentale versies doorsturen? Moest ik de studio induiken met een big-band? Had hij daar een voorstel voor? Euh, ja zo bleek…
Zijn goede vriend en kompaan Dan Ellery had reeds voor een aantal nummers de muzikale arrangementen uitgewerkt. Dan Ellery…werd ik hier voor de gek gehouden of zo?
Dan Ellery?
Voor de start van het verhaal van Dan Ellery moeten we even terug naar het jaar 1959. Neen, ik was toen nog niet geboren… (lacht), maar zijn muziek maakt wel deel uit van mijn eerste muzikale herinneringen. In zijn gloriedagen (begin jaren 60) was hij zo’n beetje een tieneridool in België. Het gezelschap Dan Ellery & The Tigers waren hier de lokale Beatles zeg maar… We praten nog van de tijd van echte platencontracten en de big business die het toen was. Dan Ellery had ooit een platencontract bij RCA Victor… Ik denk dat Elvis Presley fans weten wat dit wil zeggen…
Daarnaast was hij als tiener en twintiger een veelgevraagd sessiemuzikant en speelde als gitarist mee bij onder meer Francis Bay, Henry Segers en het Franse wereldberoemde orkest van Caravelli.
Maar het noodlot sloeg toe wanneer hij in 1969 zwaar ziek werd en niet meer in staat was om de baan op te gaan. Ik weet daar geen details over, maar dat is ook niet belangrijk. Ondertussen kennen we Dan al een beetje persoonlijker en weten we dat hij tijdens het jaren durend genezingsproces door zijn vriend Nico Gomez (vader van Raymond vh. Groenewoud) bijna letterlijk naar de opnamestudio werd meegesleept als een soort van alternatieve therapie. Hij moest gewoon bezig blijven volgens zijn vriend. Dan Ellery speelde daar als studiomuzikant mee op wie weet hoeveel platen en opnames van wie weet hoeveel grote Belgische namen… Al mijn favoriete Belgische artiesten zullen op de één of andere manier wel eens de revue gepasseerd zijn…
Een aantal jaar later, toen het weer wat beter ging met zijn gezondheid (iets wat hij zelf als een klein mirakel beschouwd) werd Dan gevraagd door Henk Van Montfoort voor het schrijven van muziekarrangementen voor zijn orkest bij tv en andere optredens. Dan Ellery is dat na het overlijden van Henk blijven doen voor tal van artiesten. Dikwijls in samenwerking met zijn vriend Roland Serpierre…
En dat doet hij nog steeds, ondanks de vele veranderingen in de technologie van muziek (hij heeft de overstap naar het digitale vlekkeloos gemaakt) én zijn gezegde leeftijd van 78 jaar…
Dus als ik het goed begrijp, werd je hier bij wijze van spreken een cadeau in je schoot gelegd… Je brengt al van in het begin, met succes toch wel, het soort muziek dat door grote internationale namen tijdloos is geworden en nu krijg je in dat genre compleet nieuwe en originele composities aangeboden…
Ongelofelijk, maar waar… en daar eindigt het zelfs NOG niet…
Toen ik een beetje bekomen was en ervan overtuigd dat ik wel degelijk wakker was, stuurde Roland mij een eerste nummer door: De Lieve Liefde, de single die we nu presenteren.
Ik was er meteen aan verkocht. En dan zag ik ineens onderaan de tekst wie die had geschreven…Niemand minder dan Johan Verminnen… Nog een vriend van Roland waarmee hij in het verleden al vaker heeft samengewerkt.
Dé Johan Verminnen… ik kan je verzekeren dat, voor zover ik er nog geen had, de stress mij rond de keel sloeg. Ik bedoel: dit gaat hier dus over 3 mensen die honderden bekende artiesten persoonlijk kennen en toch wordt aan mij gevraagd of ik ‘interesse’ zou hebben om de nummers op te nemen…
Ik zag mezelf daar niet toe in staat… al zeker niet in een nieuwe studio met mensen waarmee ik niet vertrouwd ben… Onzekerheid alom… Maar daarin mocht ik zelf kiezen en gezien ik me 100% op mijn gemak voel bij Johan Engels van Noloxbox (met wie ik ondertussen zowat het ganse traject heb afgelegd), klopte ik bij hem aan met dit onwaarschijnlijk verhaal. Die viel op zijn beurt ook zowat van zijn stoel bij het aanhoren van wat ik te vertellen had… (lacht)
Het kostte mij zelfs moeite om hem te overtuigen in het verhaal mee te stappen. Hij nam uiteraard zelf ook contact op met Roland en Dan om enerzijds te weten wat er precies van hem werd verwacht en anderzijds wat hij vooral NIET moest/mocht gaan doen.
Dat moet je me toch eens uitleggen… Zo’n opportuniteit is toch ook voor hem met zijn ‘jong bedrijf’ een mooie kans?
Juist daarom. Ik weet dat hij zo’n beetje zijn eigen visie en stijl heeft voor het producen van muziek. Het is nogal een Pietje Precies bij momenten en hij legt de lat voor zichzelf nogal hoog… Ik denk eerlijk gezegd dat zijn twijfels eerder een oorsprong vonden bij een soort van schrik om de aangeboden kans voor mij te verbrodden… Er is best wat heen en weer gemaild tussen hem, Roland en Dan. Dat moest ook wel, want persoonlijk afspreken was een beetje moeilijk gezien Roland in Spanje woont.
Maar uiteindelijk hebben ze elkaar ‘gevonden’ en zijn de afspraken duidelijk afgelijnd. Tijdens dat proces werd De Lieve Liefde een beetje als proefstuk aangewend. Er zijn een aantal versies heen en weer gegaan (lacht)
Aan de basis van het nummer van Roland en het arrangement van Dan is in weze uiteindelijk niets veranderd. Johan heeft mijn zang opgenomen en in de aangeleverde mix verwerkt. In functie daarvan zijn in samenspraak hier en daar een aantal details veranderd. De puntjes op de ‘i’ gezet, zeg maar.
Eens we met z’n vier tevreden waren, kwam voor mij (en Johan) de ultieme proef op de som. Roland en Dan waren er gerust in, maar ik geef grif toe dat het oordeel en de feedback van Johan Verminnen himself voor ons doorslaggevend zou zijn…
Ik kan me daar ergens toch wel iets bij voorstellen. Wat was zijn reactie?
De single is er… ik zou zeggen: het antwoord op die vraag is dus aanwezig (lacht).
We hebben hem tot dusver nog niet persoonlijk durven contacteren, maar kregen zijn reactie doorgestuurd via Roland. Eén woord: prachtig! En daaraan gekoppeld de vraag naar wie dit zong en uitbracht… Daar heeft Roland uiteraard meer over verteld. Nu is het uitermate spannend afwachten naar wat het publiek er van zal vinden…
Nog een laatste vraag. Heb je enig idee waarom de vraag aan jou werd gesteld? Want dit is toch een zeer apart verhaal…
Eerlijk? Ik heb het me zelf ook al 1000 keer afgevraagd, maar durfde ze niet stellen aan Roland… Johan, de producer, kon zich niet inhouden en heeft het toch gedaan. Ik citeer Roland letterlijk:
Waarom ik Karina heb gekozen?
Natuurlijk voor haar stem maar ook omdat mijn muziek moet gezongen worden door iemand met levenservaring, iemand die weet waarover ze praat en zingt. En met voeling voor het genre. Ik kan toch moeilijk De Lieve Liefde laten zingen door K3 of een spring-in’t-veld van 20 jaar in een korte rok? Je begrijpt wat ik bedoel …
Dat springen in het veld is al lang geleden en korte rokjes heb ik al langer afgezworen… (lacht). Ik word 60 volgend jaar, kan dat zelf moeilijk geloven. Maar de tijd liegt helaas niet. Aan de andere kant: alles heeft zijn charmes. Ik heb de tekst van Zwart Wit uit het vorige album niet zomaar gezongen…
Het vorige album… wil dat zeggen dat?
Ik wil niet voorbarig zijn, maar we zijn inmiddels begonnen aan de blauwdruk van nog 7 andere nummers en Roland heeft er nog een aantal in de pijplijn… De kans is dus reëel dat ik in 2022 mijn 60ste verjaardag zal vieren met een nieuw album waarop enkel nieuwe nummers en geen covers zullen staan…
Laat ons hopen dat covid niet opnieuw roet in het eten gooit en we volgende zomer de baan op kunnen….
We hopen het van harte met je mee! Alvast succes gewenst met de single en dank je voor dit interview.
Graag gedaan!
De nieuwe single DE LIEVE LIEFDE is beschikbaar op alle digitale platforms.
Meer info op www.karinacollewaert.be
© 2021 J.E.
