
- Gegevens
- Geschreven door: Marc De Clercq
- Categorie: Front- & Backstage
- Hits: 1572
Met regelmaat gaan we op zoek naar voor ons nieuwe bands. Afgelopen weekend waren dat niet alleen voor ons nieuwe bands maar ook voor het publiek.
Wie van tributebands houdt heeft ongetwijfeld als eens U2be (U2 tribute) ergens tegengekomen op één of ander festival of andere gelegenheid. Een band om U tegen te zeggen trouwens. Het was ons ter ore gekomen dat zanger van deze tribute band Nick Beernaert met een totaal nieuw project bezig was en dit weekend hun eerste show zouden geven. Een kolfje naar onze hand dus. Het idee broeide reeds een tijdje volgens Nick, vooral om een beetje afwisseling te hebben en de overtollige energie kwijt te raken.
Zoals het hoort bij een avondje live muziek was er ook een voorprogramma voorzien. Dit met het trio Strings & Voices
Strings & Voices :
Strings & Voices is een Vlaamse “acoustic coverband” amper een drie jaar terug ontstaan en brengen een gedurfde setlist. Zeg nou zelf waar hoor je een variatie als The Turtles, Queen, Amy Whinehouse, George Michael, CCR, Stellers Wheel, Elvis, Soft Cell, Crowded House, Adèle, Miley Cyrus, Phil Collins, Kings of Leon, etc akoestisch in één set. Heel gevarieerd en het werkt prima. Het is altijd leuk om enkel akoestische instrumenten aan het werk te horen. Rudy Lommaert op de akoestische bas, gepast aangevuld door de gitaar van Luc Denijs, een geheel dat kon ons erg kon bekoren. Een sound die je te weinig hoort dezer dagen. Lindy Vanlerberghe verzorgt de leadzang en als we het goed hebben zingt Lindy nog niet zo gek lang (douchezang niet inbegrepen) en ze doet dit uitstekend. Haar stem klinkt zuiver en warm vanuit de onderbuik. Toch misten we soms wel eens een beetje agressiviteit in de stem vooral dan bij het “ruwere werk”. Ook hadden we graag hier en daar wat meerstemmigheid gehoord. We zijn ervan overtuigd dat aan beide aspecten nog aan gewerkt zal worden. Strings & Voices is goed aan de weg aan het timmeren. Een trio om in de gaten te houden dus.
U.NICK (Driven by music)
Een perfect gekozen naam, niet alleen door de verwijzing naar de grote bezieler van dit project Nick Beirnaert, maar tevens naar de unieke repertoire dat de groep brengt. Je hoort vele van die songs zelden of nooit live gecoverd en toch kent iedereen ze goed. Een mix van genres zonder weerga en daarom ook wel uniek te noemen. Ook hier weer een greep uit dit bijzondere keuze stijlen en artiesten: Harry Styles, Genesis, Tom Jones, Whitesnake, Kenny Loggins, INXS, Tom Odell, Europe, Elton John, Walk The Moon, Chesney Hawkes, King, Eric Clapton, Maroon 5, ABBA, Ugly Kid Joe, enz. Stuk voor stuk songs die een perfecte match vormen met Nick Beirnaert’s krachtige stem. Een echte uitdaging voor een nieuwe band ook, maar Nick zou Nick niet zijn als hij zich niet omringde met de juiste muzikanten, dat bleek algauw. Afwisselend gierende, dreunende gitaren (met een Sportpaleis randje) gevolgd door verrassende keys en vette grooves op drums werden ons deel. Dan weer heel gevoelig en subtiel verwende de groep ons met een ware muzikale smaakexplosie van oude bijna vergeten songs. Ook aan de nodige backing vocals ontbrak het niet, een noodzakelijke toevoeging bij de meeste liedjes menen we. Het enthousiasme en gedrevenheid waarmee Nick en zijn band hun songs bracht werkte aanstekelijk. En zo gebeurt het ook wel eens, bij hoge uitzondering, dat Nick een duet aangaat en een K3 lied zingt. Weddenschap gewonnen?
Aan alle mooie liedjes komt een eind, zo ook aan een ware muzikale tsunami maar niet vooraleer het dak eraf gaat met Marc Borsato’s “Ik leef niet meer voor jou”
U.NICK is het soort pareltjes waar we naar op zoek gaan en gelukkig kunnen we er eentje bij schrijven op onze lijst.
Making the band
Stefaan Delrue - bas
Peter Theuwen - ritmegitaar
Jurgen Demeyere - leadguitar
Jean-Marie Huys - keys
Andy Latruwe - drums
Nick Beernaert - lead vocals
Klik op de video voor een fotoreportage
Music by Viktor Puype
Artikel en foto’s: Marc De Clercq

- Gegevens
- Geschreven door: Marc De Clercq
- Categorie: Front- & Backstage
- Hits: 1369
Het einde van ieder jaar kenmerkt zich op verschillende radio’s door top een 100, een top 500 tot zelfs een top 1000. In Lummen doen ze het net ietsje anders en brengen hun Top 100, met vier verschillende rockbands, live on stage. Afgelopen zaterdag konden we genieten van de achtste editie van dit evenement die nota bene nog een verrassend romantisch staartje meekreeg.
Het concept is eenvoudig doch een hele uitdaging voor de bands maar vooral voor de mensen van de techniek. Men begint uiteraard bij het nummer 100 uit de lijst en werkt de avond naar een climax, het nummer één toe. Elke van de vier bands spelen eerst een kwartier, daarna speelt elke band een half uur, in het derde deel speelt elke band drie kwartier en tot slot komt de apotheose met iedereen op het podium. De bandwissels, die heel vlot gingen, werden aaneen gepraat door een lieftallige presentatrice (wat wil je nog meer?)
Uiteraard worden niet alle nummers volledig gespeeld maar in medley vorm gebracht. Vergis u echter niet deze Rock Top 100 gaat niet enkel over pure rocksongs en uitsluitend buitenlandse groepen. Zo hoorden we “Footloose”, “Wake me up before you go” , “I need never get old”, “Ring of Fire” en “Country Roads”, allemaal overgoten met een behoorlijk dik rocksausje. Het is dan ook niet moeilijk om aan te nemen dat dit concept goed aanslaat en het een waar rockfeestje werd.
Dit prachtevenement werd georganiseerd door Rol(and) Kellens en zijn band KOYLE.
KOYLE: deze Limburgse zeskoppige coverband leerden we deze zomer kennen toen ze voor het eerst optraden tijdens de Gentse Feesten en dit op de Korenmarkt. Een namiddag die een uitstekende indruk naliet. Niet verwonderlijk als je weet dat deze rockband reeds 25 jaar allerlei podia onveilig maakt maar vooral hun grootste bekendheid verwierven in 2012 toen ze de grootste wedstrijd voor bands in de Benelux “The Clash of the Cover Bands” wonnen. De groep Koyle bestaat uit: Caroline Max (lead en backing vocals), Lennert Bex (lead en backing vocals, gitaar), Roland Kellens (bas), Axel Jacobs (gitaar), Alan Rawson (gitaar) en Andy Hermans (drums)
FENIX: deze eveneens zeskoppige formatie uit Limburg brengt sinds 2003 Pop en rockcovers van erg hoog niveau. Live zijn de heren en dame een must voor elke rockliefhebber. Niet in het minst op zanggebied staan ze sterk met onder andere Bert Lievens, die in 2017 het tot in de finale van “De Voice van Vlaanderen” schopte, maar de ook rest van de band is muzikaal en vocaal heel sterk. De bandleden: Lynn De Bckr (lead en backing vocals), Bert Lievens (lead en backing vocals), Peter Maris (gitaar), Rik Stynen, (gitaar), Kristiaan Mesens (drums),Mario Jordens (basgitaar),
Outback: nee geen Australisch kwartet maar 100% Belgische coverband met pure rock op hun setlist. Af en toe eens lekker “Rammen” kan er ook nog bij. Toch sleept dit viertal je met regelmaat mee naar de “Outback” wat voor een echte rockliefhebber, zoals we zijn, natuurlijk geen bezwaar is. Ook hier weer enthousiaste topmuzikanten, niet bang van een stevig solootje. De bandleden: Johny Deferm (leadzang), Sigi Hendrix (gitaar), Steven (drums), Erik (bas)
Covers on the rock
Deze mannen met baarden en lange haren lijken uit de roerige jaren 90 te komen en misschien vonden al begint hun verhaal pas begin deze eeuw. Ruige kerels maar puur van hart. Ze zouden ook best bikers kunnen zijn en bikers houden net als dit vijftal van een stevig feestje. Een feestje dat ze zeker gehouden hebben ook al moesten ze daar even voor naar Egypte. Je ziet ze zo van hun pint slurpen tijdens een optreden. De band: Dirk Cotr (leadzang), Geoffrey (1e gitaar), Kris (2e gitaar) Danny (bas), Marc Willekens (drums), backing vocals- allemaal.
She said YES
DE verrassing van de avond was er geen muzikale maar een huwelijksaanzoek van Koyle’s gitarist Alan Rawson. Op zijn, net geen blote, knieën kroop Alan naar zijn vriendin toe om de ultieme vraag te stellen. Om zijn vraag kracht bij te zetten draaiden 5 bandleden zich om en op hun rug stond WILL - YOU - MARRY - ME - ? Zeg nou zelf, wie zou daarop nee kunnen zeggen? Yes, she said YES. Met de kus, een ring en een bos bloemen werd de verloving gezegend onder goedkeurend oog van het ganse publiek.
Als laatste kwamen alle muzikanten op het podium om samen een fantastische avond muzikaal af te sluiten.
Tot slot willen we de mensen van de techniek een “Tip of the hat” geven om dit unieke concept probleemloos aan elkaar te breien.
Klik op de video voor een fotoreportage
Music by The Blues Vision
Artikel en foto’s: Marc De Clercq

- Gegevens
- Geschreven door: Marc De Clercq
- Categorie: Front- & Backstage
- Hits: 1448
Wie “Proche Kermis” zegt, zegt The Wizards. Wie The Wizards zegt, zegt topcoverband garant voor een keihard en leuk rockfeestje. Combineer dit “klein orkest dat enkel speelt als ’t past” met één van onze Vlaamse grootheden Frank Vander Linden “7 pintjes voor ’t orkest” en je weet dat dit meer dan een leuk feest wordt.
Naar jaarlijkse gewoonte is er tijdens de kermis in de Bankveldstraat te Grembergen, naast andere activiteiten, op de vooravond van ”Half Oogst” (OLV Hemelvaart) een live optreden in de grote tent. Daarbij kijkt men met regelmaat naar plaatselijke bands. Zo zijn The Wizards daar regelmatig te gast. Niettegenstaande dit vijftal garant staat voor geslaagde rockavond zoekt men toch naar “iets” meer zoals we in het verleden daar ook Guy Swinnen als gast zagen. Wie dacht dat het met de voormalige leader van The Scabs niet beter kon had het behoorlijk mis. Dit jaar “infiltreerde” een andere Belgische grootheid Frank Vander Linden de "kern" van The Wizards voor, wat later zou blijken, een legendarisch optreden.
Een mens in de mens
Frank Vander Linden, een singer/songwriter die het vooral houd bij Vlaamstalige rockmuziek met eenvoudige en sublieme teksten. Hij treed zowel solo op als met de overbekende “De Mens” en legt daarbij de lat in ons landje een paar treden hoger. Zo werd hij voor velen een voorbeeld en held maar blijft toch de eenvoud zelve.
Frank Vander Linden is een muzikant, verteller in hart en nieren en doet dit reeds meer dan dertig jaar solo en 20 jaar parallel met zijn rockgroep De Mens. Niet verwonderlijk staan er een reeks albums, EP’s , mini CD’s op zijn naam en legt samen met zijn live optredens de lat heel hoog tussen de Vlaamse weiden en akkers in ons landje. Bij zowel de schrijvende als gesproken pers is men het erover eens Frank Vander Linden is één van Vlaanderens grootmeesters.
Optreden
Daden zijn zinloos als ze geen hoger doel hebben moeten ze ook bij The Wizards gedacht hebben. Direct er vol tegenaan gaan en de ganse tent op de knieën krijgen was het hoger doel en zo geschiedde.
Nick Lowe’s “Half a boy half a man” zette de toon meteen gevolgd door andere meebrullers zoals "Black is black", "I put a spell on you", "Gimme some lovin", "I’m a believer" en "Helter Skelter" waarin Leadzanger Pieter Depoullion voluit ging tot ieders vreugde, genot en verbazing. De “zeven pintjes voor ‘t orkest” werden gevolgd door The Animals, Golden Earring, Traveling Wilbury’s plus een GSM lichtjes moment met Willie Nelson’s “Always on my mind”. Met “LA Woman”, “Some kind of wonderfull” en een tweede The Doors nummer “Roadhouse Blues” sloot men dit eerste deel af. Onmiddellijk vervolgde Frank Vander Linden, gesteund door The Wizards, de avond. Op de eerste akkoorden van “Waar is de liefde” ging iedereen uit de bol gevolgd door “Seks verandert alles”. Met een resem van zijn Engelstalige rockfavorieten vervolgde Frank het optreden. “Like a hurricane”, “Dancing in the dark”, “Gloria”, “The Passenger” en onze favoriet David Bowie nummer "Jean Genie" die hij lachend met een Gin Tonic in de hand Gin Genie noemde.
Opnieuw en zoals verwacht konden er nog een paar De Mens songs bij “Dit is mijn huis” (was het ook voor één avond). Een man-alleen-met-gitaar moment waar het kippenvel meermaals terugkwam, dit met de overbekende hit Irene. Wondermooie en sentimentele momenten. We kregen nog het verfrissend ritmisch “Ergens onderweg”, het rocky meeslepende “En in Gent” waarna de hele groep afsloot op gekende manier “Rockin in the free world”. En dat deden we.
Artikel en foto’s: Marc de Clercq

- Gegevens
- Geschreven door: Marc De Clercq
- Categorie: Front- & Backstage
- Hits: 1590
We herinneren ons nog goed de tijden toen de Fonnefeesten werden gehouden aan de Vismijn maar tijden veranderen, niet altijd ten goede maar deze keer wel. De organisatoren blijven trouw aan dit festival dat gratis moet blijven. De laatste jaren is dit tot een waar en respectabel event uitgegroeid met dagelijks flink wat uitstekende bands.
Steven Troch Band
Steven Troch gaat al een heel eind terug in de geschiedenis als muzikant en blues liefhebber. Niettegenstaande hij ook andere instrumenten bespeelt koos Steven voornamelijk zijn carrière op te bouwen met zijn stem en mondharmonica. Door de jaren heen (en nog steeds) trad Steven op als gast in verschillende bands tot hij zijn eigen band oprichtte. Met een eigen draai brengt deze Mechelaar zijn roots en blues muziek met een sterke knipoog naar onder andere de Chicago blues. Steven Troch is tevens songwriter, het zal dan ook niemand verbazen dat hij reeds een respectabel aantal CD’s op zijn naam heeft staan. Grote meneren laten zich omringen door een kruim aan muzikanten, dat is ook niet anders bij deze meneer al zagen we deze keer niet de vaste gitarist Matt T Mahony. Liesbeth Sprangers (bas), Dennis De Gier (drums), Steven Van der Nat (gitaar) en Ilja De Neve op keys vervolledigden deze topband. Het publiek in het Prinses Josephine-Charlotte park was duidelijk in hun nopjes met de band. Steven, die met een stem als een klok en een passioneel enthousiasme, iedereen deed meesleepte in zowel zijn eigen werk als de covers. Een knap staaltjes Belgische blues.
Harlem Lake
We have a winner. In 2022 won dit Nederlands kwartet de EBC of European Blues Challenge met overmacht en dat is referentie genoeg.
Pianist Dave Warmerdam richtte, zo’n 5 jaar terug, deze bluesband op met als oorspronkelijke naam de "Dave Warmerdam Band". Dit nadat hij heel wat lovende kritieken kreeg op de Internationale Blues Challenge in 2017 in Miami. Daarvoor haalde Dave er zangeres Janne Timmer en gitarist Sonny Ray van de Berg erbij die tot op heden de kern van de groep uitmaken. Later veranderde men de naam in Harlem Lake, een referentie naar hun geboorteplaatsen Haarlemmermeer. Na een eerste album “A fool’s Paradise Volume 1” (2019) brachten ze vorig jaar hun tweede cd uit nl het live album “Volition Live” met opnames uit “Culemborg Blues 2022” en het “Better Get Hit” festival (Tilburg). De band die met regelmaat ook er drie blazers bijhaalt, zou nu ook aan een tweede studio album werken. Live is het met Harlem Lake volop genieten. Een eerste deel is ietwat minder puur bluesgericht en zijn er invloeden Dire Straits, Little Feat, Joe Bonamassa en BB King te horen. Van deze laatste bracht men trouwens een zeldzame cover. Muziek die buiten de lijntjes kleurt spreekt ons het meeste aan en dat hoor je bij Harlem Lake. Leadzangeres Janne Timmer is een madam die er staat en werkt zich met een haar scherp uitgesneden stem door de hele set, een stem waar velen jaloers op zouden zijn. Laat bij dit alles nog wat prachtige gitaarsolo’s en prachtige solo’s uit Dave’s Hammond orgel klinken en je snapt dat dit een topper is.
10CC (You whish)
Een band als 10CC moet niet meer uitgebreid voorgesteld worden. Deze popiconen vierden onlangs hun 50 jarig bestaan. 50 jaar, dat zijn twee generaties, een bijna onvoorstelbare periode. The Hotlegs (single Neanderthaler Man), de eigenlijke voorloper van 10CC werd geboren in 1970. In 1972 werd de naam aangepast naar 10CC en hadden als leden Eric Stewart, Graham Gouldman, Lol Creme en Kevin Godley. Enkele jaren later zouden die laatste twee zich afscheiden van de groep. De band kende door de jaren heen verschillende line ups en heeft met Graham Gouldman, Paul Burgess, Rick Fenn, Keith Hayman en Lain Hornal de laatste decennia een stabiele bezetting. Weinigen kunnen dan ook terugblikken op zo’n muzikale geschiedenis en staan er nog steeds volop.
Dit jaar startte 10CC met hun "Ultimate Great Hits Tour" en zo deden ze ook “De Fonne” aan.
10CC zag zichzelf in de eerste succesjaren, zo’n beetje als de kinderen van The Beatles. Sommige van hun nummers hebben een mening, andere zijn deels fantasie aldus Graham Goldman wiens hart nog steeds “full of soul is”. Naast zijn andere band “Hearts full of Music” werkt diezelfde Graham Gouldman momenteel ook aan een nieuw soloalbum. Respect.
Het optreden dan, daar kunnen we zeer kort over zijn. Een massa volk betoveren met een resem hits en een a capella versie van Donna, daar zijn niet genoeg superlatieven voor. Misschien in naam van allen enkel “a big thank you”
Klik op de video voor een fotoreportage
Music by TLT
Artikel en foto’s: Marc De Clercq

- Gegevens
- Geschreven door: Marc De Clercq
- Categorie: Front- & Backstage
- Hits: 1663
Op één na de laatste dag stonden opnieuw heel wat interessante bands allerlei op de verschillen pleinen en podia. Diversiteit en kwaliteit waren opnieuw hoog tot heel hoog. Een leuke tijd voor de muziekliefhebbers alom. Planning loopt soms in het honderd en zo ook nu weer. De weergoden waren ons niet zo gunstig deze keer.
Outline
Op de Korenmarkt stond Eva Wijnen, een zangeres uit Nederlands Limburg met haar band "Outline". Vorig jaar kon men haar hier ook reeds aanschouwen met "Eva Wijnen & Otherwise". Met Outline brengt Eva twee zangeressen mee Marloes Nogarede en Suzan Spreeuwenberg. De drie verschillende stemmen vormen samen de vocale kern van de band die tevens akoestisch (met keys) kan optreden. Ditmaal werd het trio echter ondersteund door Eva haar vaste band. Hun muziekkeuze moet men gaan zoeken in de lichtere pop, soms ietwat country en een streepje soul waar het drietal uiterst tot hun recht komt. Eva Wijnen verbaasde iedereen door a capella het openingsnummer “Anything” te brengen. O zo mooi. Daarmee werd de trend onmiddellijk gezet voor een sterk optreden. Samen met Marloes en Suzan, die ook hun eigen deel solo brachten, is dit een pracht van een vocaal trio. Zelden gehoord. De bewerkingen van de songs zijn heel apart. Zo hoorden we Stromae’s "Papoutai" in geheel eigen trage maar herkenbare versie, klasse. Zowel Nederlandstalig als anderstalig werk werd ons deel, zij het nu traag of ritmisch maar altijd met de nadruk op zang. Gefeliciteerd Outline, dit was top.
Stunning Suzy
Aansluitend aan hun vrienden uit het Nederlandse Horst was het de beurt aan Stunning Suzy. Het is altijd een beetje thuiskomen in Gent, aldus Joep Vullings, bassist in beide bands. Het moet zowat de zevende keer zijn dat deze Classic Rock coverband tijdens de Gentse Feesten op de Korenmarkt staat dat kan maar één ding betekenen. Ze zijn niet alleen keigoed maar ze komen ook graag terug. Met een niets aflatende energie beukten zangeres Karin Hoeben en band op de Korenmarkt in maar wij zijn niet van een kleintje vervaard en is voor ons een makkie. Tenslotte zijn we Gentenaars, of niet? Op het menu stonden overbekende hits van "Lets Zeppelin", "Deep Purple", "U2", “ Cheap Trick”, "The Rolling Stones", "ZZ Top", "The Who", "CCR" en zo verder. Heel wat top rocknummers, het mag gezegd zijn. Stunning Suzy doet dit met een verbazende gedrevenheid en energie. Een tweede leadgitarist was er opnieuw bij met Bryan Bos. Samen met Gijs Hoeben en toetsenist Ray Groothuis, op Hammondorgel, vormen ze een heel sterke rock coverband. Laten we vooral Joep Vullings (bas, backing vocals) en Niels Van Lierop (drums) die de band van het perfecte ritme voorziet, niet vergeten. Een te gekke Nederlandse band voor een crazy rockfeestje.
U2BE
Naar goede jaarlijkse gewoonte plant men op de Korenmarkt, zowel in het namiddag als avondprogramma, een tribute dag in. Deze keer was het niet anders. U2BE, een Vlaamse U2 coverband mocht als eerste de spits afbijten. Geen onbekende voor velen en terecht. Nick “Bono” Beernaert en band staan dan ook garant voor de perfecte imitatie van de Ierse rockband. Zijn “unforgetable fire” en capriolen sloegen onmiddellijk over op het publiek dat natuurlijk alle nummers luidkeels mee brulde “Angel of Harlem”, “Desire”, “One”, de springer “I will follow”, “Vertigo”, “Sunday Bloody Sunday” tot in de details. Allemaal tot in de perfectie gebracht. Je zou bijna denken dat “de echte” hier stonden. U2BE maakte er een echte “reality show” van, dit met de juiste beelden op de achtergrond geprojecteerd.
Ja het was een “Beautifull day”
Goes & Goes
Oftewel Vader & zoon. “Nie gezeverd” of misschien juist wel maar dan op ludieke wijze, zo breit Michel Goessens zijn eigen liedjes aaneen. Een alleswetende ziener, verteller en poëet in het Sleins dialect die graag zijn applaus krijgt voor zijn liedjes. Wanneer het regent neemt ie een andere gitaar en zowaar de regent houdt op, je moet het maar weten. Het "werk" op het podium doet hij allemaal zelf (als we dat mogen geloven). Michel staat op voor dingen waar hij passie voor heeft en dat recht heeft ie al is dat met een emmer op zijn kop. Het is wat hem tot Michel maakt.
Onlangs bracht het vader en zoon hun eerste LP/CD “Nie gezeverd” uit. Algelijk een goe ding.
Yung Camel & Jens Wal
Broeie en bar Broei geven de gelegenheid om jongen muzikanten hun ding te doen aan het Geeraard de Duivelsteen. Het opmerkelijke daarbij dat iedere bezoeker een draadloze hoofdtelefoon krijgt zodat het omgevingsgeluid niet bezoedeld wordt. Voorbijgangers zien dan ook dansende mensen met lichtgevende hoofdtelefoons maar geen geluid, best vermakend. Een half uurtje rappen en hiphop met Camel, Jarne, etc viel best mee ook al is het soms freestylen op te gekke beats en zijn teksten niet op voorhand gepland.
Klik op de video voor een fotoreportage
Artikel en foto’s: Marc De Clercq