Wie “Proche Kermis” zegt, zegt The Wizards. Wie The Wizards zegt, zegt topcoverband garant voor een keihard en leuk rockfeestje. Combineer dit “klein orkest dat enkel speelt als ’t past” met één van onze Vlaamse grootheden Frank Vander Linden “7 pintjes voor ’t orkest” en je weet dat dit meer dan een leuk feest wordt.
Naar jaarlijkse gewoonte is er tijdens de kermis in de Bankveldstraat te Grembergen, naast andere activiteiten, op de vooravond van ”Half Oogst” (OLV Hemelvaart) een live optreden in de grote tent. Daarbij kijkt men met regelmaat naar plaatselijke bands. Zo zijn The Wizards daar regelmatig te gast. Niettegenstaande dit vijftal garant staat voor geslaagde rockavond zoekt men toch naar “iets” meer zoals we in het verleden daar ook Guy Swinnen als gast zagen. Wie dacht dat het met de voormalige leader van The Scabs niet beter kon had het behoorlijk mis. Dit jaar “infiltreerde” een andere Belgische grootheid Frank Vander Linden de "kern" van The Wizards voor, wat later zou blijken, een legendarisch optreden.
Een mens in de mens
Frank Vander Linden, een singer/songwriter die het vooral houd bij Vlaamstalige rockmuziek met eenvoudige en sublieme teksten. Hij treed zowel solo op als met de overbekende “De Mens” en legt daarbij de lat in ons landje een paar treden hoger. Zo werd hij voor velen een voorbeeld en held maar blijft toch de eenvoud zelve.
Frank Vander Linden is een muzikant, verteller in hart en nieren en doet dit reeds meer dan dertig jaar solo en 20 jaar parallel met zijn rockgroep De Mens. Niet verwonderlijk staan er een reeks albums, EP’s , mini CD’s op zijn naam en legt samen met zijn live optredens de lat heel hoog tussen de Vlaamse weiden en akkers in ons landje. Bij zowel de schrijvende als gesproken pers is men het erover eens Frank Vander Linden is één van Vlaanderens grootmeesters.
Optreden
Daden zijn zinloos als ze geen hoger doel hebben moeten ze ook bij The Wizards gedacht hebben. Direct er vol tegenaan gaan en de ganse tent op de knieën krijgen was het hoger doel en zo geschiedde.
Nick Lowe’s “Half a boy half a man” zette de toon meteen gevolgd door andere meebrullers zoals "Black is black", "I put a spell on you", "Gimme some lovin", "I’m a believer" en "Helter Skelter" waarin Leadzanger Pieter Depoullion voluit ging tot ieders vreugde, genot en verbazing. De “zeven pintjes voor ‘t orkest” werden gevolgd door The Animals, Golden Earring, Traveling Wilbury’s plus een GSM lichtjes moment met Willie Nelson’s “Always on my mind”. Met “LA Woman”, “Some kind of wonderfull” en een tweede The Doors nummer “Roadhouse Blues” sloot men dit eerste deel af. Onmiddellijk vervolgde Frank Vander Linden, gesteund door The Wizards, de avond. Op de eerste akkoorden van “Waar is de liefde” ging iedereen uit de bol gevolgd door “Seks verandert alles”. Met een resem van zijn Engelstalige rockfavorieten vervolgde Frank het optreden. “Like a hurricane”, “Dancing in the dark”, “Gloria”, “The Passenger” en onze favoriet David Bowie nummer "Jean Genie" die hij lachend met een Gin Tonic in de hand Gin Genie noemde.
Opnieuw en zoals verwacht konden er nog een paar De Mens songs bij “Dit is mijn huis” (was het ook voor één avond). Een man-alleen-met-gitaar moment waar het kippenvel meermaals terugkwam, dit met de overbekende hit Irene. Wondermooie en sentimentele momenten. We kregen nog het verfrissend ritmisch “Ergens onderweg”, het rocky meeslepende “En in Gent” waarna de hele groep afsloot op gekende manier “Rockin in the free world”. En dat deden we.
Artikel en foto’s: Marc de Clercq
