- Gegevens
- Geschreven door: Marc De Clercq
- Categorie: Front- & Backstage
- Hits: 865
De voorlaatste dag van de Gentse Feesten kenmerkte zich met een waaier aan topacts met als gevolg een overvolle stad. Vele pleinen moesten dan ook worden afgesloten. Doorkomen naar andere pleinen was er was er ook of nauwelijks bij. Letterlijk en figuurlijk “under pressure”. Enkele noorderburen dachten toch de oplossing te hebben en gaven “goeie” raad, helpen deed het niet.
Het zou de dag van tribute bands worden.
Vreewijs: vree wijs is Gents maar Vreewijs is een ook vierkoppige Gentse band die onder vakkundige leiding van Bart Devaere een uitgebreid Nederlandstalig repertoire brengt. Bart is niet van een kleintje vervaard en draaide al snel de ganse Groentenmarkt rond zijn vinger. Tot in de finesses wordt Bart ondersteund door zijn opmerkelijke band met Véronique Thienpont op contrabas , Wouter De Smet op sax en Steve De Veirman op keys. Een band die we best kunnen smaken.
Op weg naar meer stopten we even op de Korenmarkt alwaar U2be aan het knallen was. U2be wordt omschreven als één van de meest authentieke U2 tributes van Europa. Je zou voor minder eens gaan luisteren. Deze West Vlaamse band timmert reeds een tijdje aan de weg en was ook reeds eerder te zien op de Gentse Feesten. Toch is het altijd weer leuk om dergelijke kwaliteit en enthousiasme opnieuw te beleven. Wijselijk als we zijn hebben we dit keer niet onze keel voortijdig hees gebruld maar nu aan het publiek overgelaten die dit met volle overtuiging deed. We kennen allemaal de hits van U2, ze omschrijven heeft weinig zin. Het heeft echter wel zin om de band te bedanken voor een groots optreden als datgene we met zijn allen konden meemaken. Subliem
Een volgende stop namen we op het Sint Baafsplein alwaar de Metejoor tienerfans reeds uren aan het wachten waren op hun idool. Wij waren daar in de eerste plaats voor Dollar Queen, Metejoor stond later op de planning al gooide een overvolle stad roet in het eten, zo bleek later.
Dollar Queen: Een “The Doors” tributeband met Vlaamse roots die we reeds eerder aan het werk zagen. Gezien Jim Morrison en de zijnen altijd hoog gescoord hebben bij ons waren we er snel bij om Dollar Queen eens op een groot podium te zien. Zoals verwacht voldeden ze aan ieders verwachtingen en nog meer. Als een niet te stoppen trein veroverde Dollar Queen het ganse Sint Baafsplein. Zelfs de Metejoorfans hadden er oor naar die “ouwe” muziek.
Terug op de Korenmarkt waar een andere grootheid uit de geschiedenis werd geëerd. Ditmaal door een Nederlandse band genaamd Starman . We zagen deze band nooit eerder gezien maar gesprekken achter de coulissen maakten ons al gauw duidelijk dat dit een top tribute band is. Starman, je raad het al, brengt enkel het repertoire van één van de meest invloedrijkste muzikanten uit de 20e eeuw, namelijk David Bowie. Leadzanger Rias Baarda verraste ons meer dan aangenaam, niet alleen door zijn stem, die toch wel hel dicht bij Bowie aanleunt, maar tevens door zijn looks en uitstraling. Een reïncarnatie van die grote meneer leek hij wel. Ondersteund door een 7-koppige band met oa blazers en backing vocals nam Rias ons mee op Spacereis naar een niet zo ver verleden. Sommigen voelden zich dan ook enkele decennia jonger. Een hele resem van de voornaamste Bowiehits was ons deel. Hier en daar doorspekt door een specialleke, zei het een solonummer of en prachtig duet "Tonight" met een backing zangeres. Het kon niet op en toch kwam er en eind aan. Eén ding is zeker Starman is een band die we nog zullen zien in onze stad.
Alsof het niet op kon op de Korenmarkt met tributes kregen we als laatste toch wel de top van een Europese Queen tribute voorgeschoteld. De toch wel plaatselijke Mother Mercury die hier eerder in Gent zijn debuut deed een paar jaar terug heeft er duidelijk een grote schare fans bijgekregen op die korte tijd. Niet verwonderlijk weer wanneer men Sonny Vande Putte en zijn band aan het werk ziet. Het drummer in de massa om tot aan het podium te raken was al snel vergeten na enkele nummers en vooral na Bohemian Rhapsody. Het werd zowaar een legendarisch optreden. Naast de “gebruikelijke” Queen nummers, die men toch wel op grootste wijze brengt, kregen we dan ook de verrassing van ons leven. Rias Baarda (zanger van Starman) vervoegde Sonny en samen brachten ze “Under Pressure” Stel je voor de reïncarnatie van David Bowie en Freddy Mercury samen op het podium op de Gentse Feesten. De Korenmarkt zal nooit meer hetzelfde zijn.
Als laatste van de avond pikten we nog even een stukje Monte Moroband mee op het Veerleplein. Monte Moroband is een rock coverband, met zowel Nederlandse als Vlaamse roots, die reeds vele decennia podia onveilig maakt. Gedreven door leadzanger Marnik Bellecoste, die het niet schuwt om zich in het publiek te mengen en daar de boel op te zwepen. "Smoke on the water", "Born to be wild" zijn slechts enkele van de vele pareltjes in hun repertoire. Een band die naar meer smaakt.
Klik op de video voor een fotoreportage
Artikel en foto’s: Marc De Clercq
- Gegevens
- Geschreven door: Marc De Clercq
- Categorie: Front- & Backstage
- Hits: 992
Op deze achtste dag van de Gentse Feesten stond er opnieuw heel wat te gebeuren op muzikaal vlak. Teveel om al die plaatsen, al dan niet aangekondigd, aan te doen op één namiddag.
De eerste stop werd opnieuw de Korenmarkt waar Ann Lee en haar band menig beentje deed zwieren. Niet verwonderlijk als je ziet met welk gemak Ann en haar vierkoppige band een mix van rockabilly, country, blues met een vleugje jazz ritmisch aan elkaar weet te breien. Die stem van Ann die mag er ook best zijn, krachtig, lief en zelfs met een tikje romantiek. Ann Lee laat zich begeleiden door een heel sterke band. Een korte maar aangename verrassing was dit. We hopen dan ook snel eens een volledig concert ervan te zien.
The Wizards: Hun leuze luidt ”we zijn een klein orkest uit Grembergen dat speelt als ’t past”.
Wij blij dat het paste en we zijn er zeker van dat het hele Korenmarkt publiek die mening met ons deelt. The Wizards hun repertoire leent dicht aan bij de jaren 60, 70 hits en later. De hoogdagen van The Troggs, Them, Led Zeppeling, The Kinks, Grandfunk Railroad, Joan Jett, The Doors, Robert Palmer, ELO, Los Bravos en Hermn Brood. Een waar festijn voor de ouderen onder ons al weten de jongeren die klassiekers zeker te waarderen. De samenzang, een fantastische zanger/performer en niet in het minst de bindteksten van ene Nikolas Van De Veken (frontman van Janez Dedt) zorgen dat dit een namiddag werd die velen zullen niet gauw zullen vergeten.
Een meer dan groots einde kwam er toen The Wizards een eerbetoon aan Luc De Vos zongen met het nummer van Gorki “Anja”. Dit allemaal tussen “Rockin in the free world” en tot groot jolijt van hele plein. The Wizards eindigen altijd met een climax. Dit is het moment wanneer zanger Pieter Depoullion samen met drummer “Berg” samen het ritme opvoeren wat de ganse Korenmarkt in extase bracht. Laat ze maar komen dat “klein orkest uit Grembergen” wij zijn er altijd klaar voor en jullie?
Groentenmarkt Mezami: Ook hier hadden we het geluk nog een aantal songs van deze vrij nieuwe band te kunnen meemaken. MeZaMi zijn ouwe gekenden in het muzikaal circuit die in deze band Rocksongs van hoge klasse brengen. Het zal je dan ook niet vreemd klinken namen als Dire Straits, editors, Van Halen, etc te horen. Gedreven door een krachtige ritmesectie en voorzien van de prachtige ellenlange solo’s van ene Fré samen met de volwassen stem van Fabio en de perikelen van de eeuwig lachende toetsenist maakt van deze band een top rockband. Op naar een volgende ontmoeting.
Voorlaatste stop van de dag, het Sint Veerleplein met Walis. Na een wat langdurige optocht van Keizer Karel kon Walis er volop tegenaan gaan en dat deden ze ook. Vanaf het eerste nr “An end has a start” (Editors) ging het voluit. Geen medelijden en zo hoort het ook. Naar eigen zeggen brengt Walis Brexistische FolkRock waarbij ze vooral streven naar een "feel good vibe". Naast Editors hoort men dan ook met regelmaat bands zoals Mumford & Sons, Bear’s Den, Elvis Costello, Imagine Dragons, Coldplay, The Lumineers en Ben Howard. Een ware cocktail van pareltjes. Walis is een band die ontstond in de coronaperiode door het immer muzikale gedreven duo Chris Corn en Bart Mareen. Zij maakten er samen met Mathieu Verfaillie en Pierre Lemmens een ijzersterke band van waarvan men nog veel zal van horen. Het op het Veerleplein toonde hun dankbaarheid en zette hun beste beentjes voor. Sommigen gebruikten daarvoor zelfs luchtgitaren omde daden wat kracht bij te zetten.
Voor de afsluiter op het Sint Veerleplein bleven we nog even. Dhont & the Hitmen, met twee voormalige leden van Hammertime, had wel onze interesse maar het lukte niet eerder om deze band te aanschouwen. Het vertrouwen dat we in zangeres Elisa Dhont en bassist Alain Uyttenhove had werd bevestigd na de eerste tonen. Dhont & the Hitmen brengen krachtige en ritmische dans-, rock- en slowtoppers in medleyvorm zodat men van een mix van de meest populaire song kan genieten. We kunnen deze groep best omschrijven als een top partyband die van het begin tot einde iedereen in vervoering brengt.
Klik op de video voor een fotoreportage
Music By Viktor Puype
Artikel en foto’s: Marc De Clercq
- Gegevens
- Geschreven door: Marc De Clercq
- Categorie: Front- & Backstage
- Hits: 852
Het heeft even geduurd maar een 10 daags plezierreisje samen met Cor en Ona heeft ervoor gezorgd dat we pas midden de Gentse Feesten met onze camera in aanslag aan het werk konden.
21 juli, onze Nationale Feestdag. Ondanks er heel wat te gebeuren stond in het hele landje liep de Genste binnenstad met al zijn pleinen meer dan behoorlijk vol.
Pas uit de parking en daar zagen we reeds een eerste muzikant die de straten (Langemunt) onveilig maakte. Tamsen Devaere, zoon van de gekende zanger Bart Devaere (Vreewijs) kreeg behoorlijk wat aandacht van het publiek. Zijn gevoelige doch krachtige stem, door zichzelf begeleid op piano, zal daar niet vreemd aan geweest zijn. Sommigen zullen Tamsen herinneren uit de coronaperiode alwaar hij in vele woonzorgcentra onze ouderen het leven een stukje plezieriger maakte. Tamsen was tevens te zien in The Voice kids in 2020 waar hij in het team van Sean ver bracht.
Onze eerste echte stop was op de Korenmarkt. Daar konden we nog vlug even het laatste deel van The Covrettes meepikken. The Covrettes zijn een jaren 50’s en 60’s coverband waar de Rum & Coca Cola nooit ver weg is. Een heel knappe samenzang van de drie dames met bijbehorende pakjes. Een band die duidelijk eeuwen doorstaan heeft, net als de muziek. Het publiek smulde het allemaal.
Bluesy Muloosy. Deze 12 koppige band, verbonden aan de muziekschool van Lochristi, stond voor het eerst op een groot Gents podium. Nieuw waren ze voor ons al lang niet meer maar zeker is dat de band met een deugdelijke blazers sectie voluit tot zijn recht komt. Vrij nieuw in de groep, en toch reeds vlot ingewerkt, is de zangeres Jorina. Jorina die de songs zowel solo als samen met Simon tot ware hoogtepunten brengt.
Het repertoire van Bluesy Muloosy gaat van funk over pop naar rock en zelfs blues, een mooie combinatie. De bandleden typeren zich niet alleen als goede muzikanten maar als ware genieters op het podium, springen dansen maar doen dit altijd met een brede glimlach. Ook hier weer opnieuw een laaiend enthousiast publiek en terecht.
KEiRELS: Dit duo is eveneens ontstaan in de corona periode. Door gebrek aan optredens zochten Chris Corn en Bart Mareen naar manieren om toch hun favoriete hobby uit te oefenen. Na een paar solo optredens van Chris Corn op de buitenkoer van enkele woonzorgcentra sloot Bart zich erbij aan en als snel kwamen er heel wat optredens over gans Vlaanderen. Heel wat blijde gezichten en anekdotes tot gevolg.
Na de coronaperiode bleven Chris en Bart samen verder optreden zo ook op het Veerleplein. Door de jaren heen heeft dit duo dan ook een hele resem die hard fans verzameld en die waren er natuurlijk allemaal. KEiRELS brengt nog steeds hun gekend repertoire met regelmatig nieuwe nummers. Allemaal meezingers van formaat. De liefde en warmte is nooit ver weg. Dank je “kerels” als je zelfs kinderen kunt doen dansen…
Als laatste op deze toch wel vermoeiende konden we het niet laten (of was het nieuwsgierigheid) en passeerden de Groentenmarkt alwaar ook Hammertime in nieuwe bezetting optrad. Na een paar wissels staat Hammertime er opnieuw en minstens even sterk als tevoren. Nadat er men eerder er een nieuwe gitarist bij haalde kon men deze keer er ook genieten van de nieuwe bassist en zangeres. Het hele plaatje klopte, de energie en aanstekelijkheid die van deze band uit gaat is er nog steeds. De Hammertime van weleer is terug (van eigenlijk nooit weggeweest) en hoe. Disco pop en slow medleys in een aanstekelijk ritme zonder medelijden. Het publiek van de Groentenmarkt zal het geweten hebben.
Klik op de video voor een fotoreportage
Artikel en foto’s: Marc De Clercq
- Gegevens
- Geschreven door: Marc De Clercq
- Categorie: Front- & Backstage
- Hits: 731
De Vierschaarfeesten gingen deze keer niet door onder een heldere maan maar onder een lichte regen. Iets wat de pret echter niet kon drukken. Conto daarvan was het toch meer dan uitstekend programma. Deze, als we het goed begrepen hebben, 23e editie van Waasmunsterse Vierschaarfeesten stond in het teken van muziek, veel muziek.
Door omstandigheden konden we de eerste namelijk Liselotte Van Dooren, met engelenstem, niet zien.
Gelukkig waren we toch nog op tijd om de tweede band van de avond. Een klein half uurtje later dan gepland gestart (wat hen later opbreken en niet de volledige set konden brengen) was het de beurt aan Polly & The Fathers of Intention. Waar verzinnen ze het.
Het is een te lang verhaal om de geschiedenis van "The Fathers Of Intention" volledig te vertellen. Kortweg zijn Polly & FOI een New wave coverband die zochten naar de juiste raakpunten en parameters. Na een aantal wijzigingen lijken ze nu hun definitieve weg gevonden te hebben.
Ontstaan als gelegenheidsband voor een optreden op de house-warming party van gitarist Dirk Van Hecke. De leden zijn geharde muzikanten die in diverse bands al samengespeeld hadden maar voor het eerst dit deden in deze bezetting en deze muziekstijl.Ze versterken de band met zangeres/toetseniste Pauline De Bruyne Na een aantal privéfeestjes gespeeld te hebben kregen ze hun kans op groot podium op het Zaffelaars Uur. Vandaar ging het na een korte rustperiode alleen maar bergop.
Polly en FOI lieten op de Vierschaarfeesten het beste van henzelf zien. Heerlijke new wave van de jaren stilletjes. Zo hoorden we nummers van Kim Wilde, The Cure, XTC, Talking Heads, Grauzone, Rheingold, Pretenders, enz. Een waar festijn voor de jonge en oudere muziekliefhebber. Jammer dat er te snel een einde aan kwam. We mogen stellen dat de band een ijzersterke performance afleverde waar vooral de mooie zangpartijen en gitaarsolo’s ons bijblijven.
Leden van de groep zijn: Dirk Van Hecke(gitaar), Paulien De Bruyne (zang/toesten), Patrick Bonne (bas), Jef Goossens (zang/gitaar) en Ronny Wijnings (drums).
Het leven is nog nooit zo mooi geweest
Hoofdact van de avond was de onovertroffen Rick De Leeuw & Band. Ook deze grote meer heeft een behoorlijke geschiedenis achter zich.
Rick De Leeuw werd een flinke tijd geleden bekend als zanger van de Tröckerer Kecks een van oorsprong Nederlandse Punk-, rock- en Nederpop band die tevens in de Nederlandse taal zong.
Na twintig jaar bij de Kecks te hebben gespeeld verkende Rick andere muzikale horizonten Zo deed hij onder meer een aantal projecten met de van Studio Brussel bekende presentator (maar tevens begenadigd toetsenist) Jan Hautekiet. Ook met Stijn Meuris ging Rick op tournee langs Vlaamse podia onder de noemer Meuris versus De Leeuw.
Dat er een plaats is voor Nederlandstalige rock en pop in ons landje bewees Rick De Leeuw andermaal op de Vierschaarfeesten die echt trots waren dit te kunnen aanbieden. We moeten het tot onze eigen schande bekennen nooit eerder te gast geweest te zijn op één van Rick’s optredens en weinig (met uitsluiting van Kecksnummers) van zijn repertoire te kennen. Toch heeft dit optreden ons mateloos geboeid en dit komt enkel door de kwaliteit van de artiest, zijn nummers en een puike band. Na afgelopen zaterdag weten we met zekerheid dat we meer van de partij zullen zijn. Rick De Leeuw brengt naast eigen werk ook enkele cover. Zo kwam ook André Van Duin even om het hoekje kijken.
Rick toonde aan een uitstekend performer te zijn en al snel het publiek op zijn hand te krijgen. Wat hij doet, doet hij “Met hart en ziel” en vooral et veel passie. Zoveel is zeker. Stevig ertegenaan gaan en geen compromissen toestaan maar tevens de gevoelige snaar bespelen. Het kon allemaal. Veel credits van de avond gingen ook uit naar zijn voortreffelijke band met in het bijzonder sologitarist Roeland Vandemoortele. Wat een spring in ’t veld is dat.
Het is altijd leuk de sterk ritmische nummers van de "Kecks" nog eens live door de boxen te horen dreunen naast andere songs. Dat Rick De Leeuw met zijn band een grote schare trouwe fans hebben die met veel passie en gezwier de liedjes meezingen, bewezen ze andermaal dit concert in Waasmunster.
De Vierschaarfeesten waren zodoende geen “Feest van gemiste kansen” maar een topper om de volgende jaren naar uit te kijken zeker omdat er een jubileum aankomt.
Rick De Leeuw liet zich begeleiden door Jan Hautekiet (toetsen), Roeland Vandemoortele (lead gitaar/backings), Jens Roelandt (drums), Manu Huylebroek (gitaar), Bart Van Lierde (basgitaar)
De wilde nacht werd passend afgesloten door DJ’s Jake Switch en Shizzle Le Sauvage
Click op de video voor een fotoreportage
Artikel en foto’s: Marc De Clercq
- Gegevens
- Geschreven door: Marc De Clercq
- Categorie: Front- & Backstage
- Hits: 659
Een zondagmiddag die op muzikaal, culinair en amicaal hoge toppen scoort dat kan je alleen maar van dromen. Of toch niet?
“It ain’t nobody’s fault but mine” (Blind Willie Johnson) The story of my life aldus singer/songwriter en gitarist van het eerste uur Jan De Bruijn. Later zou blijken dat dit toch wel heel erg meevalt.
Jan De Bruijn is afkomstig uit het Nederlandse Zundert, zijn naam staat verbonden met blues, jazz en rootsmuziek. Hij speelt zijn muziek recht uit het hoofd en diep uit het hart. In de tachtiger jaren was hij de drijvende kracht achter de bekende rythm & bluesband The Crew. Later werd deed hij dit nog eens over met The Gonnabee’z. Heden ten dage vind je hem voornamelijk solo in het lage landen clubcircuit. Dat Jan en graag geziene gast was (en nog steeds is) bewijst de impressionante lijst met namen waarmee hij de vele podia mocht delen.
Arne Demets geboren in het West-Vlaamse Ledegem is tegenwoordig meer te vinden in de Oost-Vlaamse hoofdstad Gent alwaar veel muzikaal geweld broed. Op vroege leeftijd begon Arne met zijn eerste muzikale stappen. De trompet was zijn eerste instrument maar al gauw werd dit de elektrische gitaar. Op vrij jonge leeftijd stapte hij in zijn eerste bands ( Ed & The Gators en Old Skool) als gitarist. Kort daarna stichtte deze muzikale snelheidsduivel zijn eerste band The Blues Vision waarmee hij jarenlang toerde en 3 CD’s opnam. Als volleerd muzikant studeerde hij af in het KASK conservatorium te Gent. Tegenwoordig vind je Arne zowel in de studio, liedjes schrijven en mixen maar tevens op het podium bij verschillende bands Noedels, Chili Con Arne, Frie & Arne, Elan, Maas & Demets en TGBITW. Dit allemaal naast enkele van zijn theater uitspattingen. Een veelzijdige en bezige bij dus.
Breng deze twee bijzondere muzikanten, die sommigen “helden” noemen, samen en er ontstaat een ware muzikale explosie.
Afgelopen zondag was het dan zo’n dag. Plaats van het gebeuren de “keuvelkroeg” het Arbeidershuis te Ledegem. In een lunch ‘n’ diner concept wordt live muziek gecombineerd met een middagmaaltijd in de gezellige binnenkoer van deze kroeg.
Al snel werd duidelijk dat er geen afspraken waren gemaakt qua nummerkeuze. Gewoon uit de hand speelden Jan en Arne hun eigen werk doorspekt met al dan niet vergeten pareltjes uit een ver verleden. Roots en bluesklassiekers zoals Stand by me, My Babe, Georgia on my mind, Bad Whiskey en Big River werden ons deel. We hoorden ook nog enkele warme nummers van Willy Nelson, Johnny Cash, The Alman Brothers Band, Bill Withers.
Plezante persoonlijkheid Jan De Bruijn had het klaarblijkelijk naar zijn zin met zijn jonge kompaan. Dat merkten we onder andere op door enkele ludieke uitspraken “hij is bekwaam om lelijk te zijn”, “ I married her accidentally” en zijn fonkelende oogjes. Jan en Arne vulden in hun muzikale reis elkaar perfect aan, wisselden de leads en solo’s. De warme diepe stem van Jan vult zijn akoestische gitaar subliem aan, dat is een zekerheid.
The eagle flies on Friday maar op zondagmiddag doet hij dat ook in Ledegem.
Het concept dat deze keuvelkroeg(praatcafé) hanteert is vrij eenvoudig. Iedere maand op een zondag houdt men een lunch ‘n’ diner waarbij genodigden kunnen kiezen tussen het dagmenu of kiezen uit de kaart. Voor de muzikale omlijsting wordt er een band uitgenodigd gevolgd door een babbel. Tevens kan men genieten van het biertje van de maand of een specialleke van ’t vat. Reservatie is noodzakelijk.
Klik op de video voor een fotoreportage
Music by Viktor Puype
Artikel en foto’s: Marc De Clercq