Op zaterdag 23 oktober stelde Fabienne (uit Kessel) haar full-cd Mijn Verhaal voor aan het publiek. De openingstrack ‘Herfstkleuren’ bewees (in navolging van de eerste singles) meteen dat Fabienne zich niet tot één genre beperkt. We waren erbij, genoten van het optreden en hadden nadien een babbel.
Even een paar maanden terug in de tijd keren: begin deze zomer lanceerde Fabienne haar debuutsingle Mijn Verhaal. Een traag nummer, wat gezien de tijd van het jaar als een ongewone keuze kon worden gezien. Vooral als nieuwe, onbekende artieste. De insteek was echter: nu de covid-maatregelen wat soepeler worden, zullen mensen de behoefte hebben om elkaar eens vast te pakken. En wat is er dan leuker dan een rasechte slow? De release ging niet onopgemerkt voorbij en vond zijn weg naar diverse radiostations in Vlaanderen én Nederland.
Met Pluk De Maan (de opvolger) toonde Fabienne dat ze meer in petto heeft. Het nummer werd prompt tip van de week bij verschillende radiostations en prijkt zelfs nu nog in diverse lijsten.
De aanhang op haar Facebookpagina groeide gestaag en er kwamen vragen van het publiek: wanneer mogen we een cd verwachten? Veel meer had zij niet nodig om samen met producer Johan Engels (Noloxbox) aan de slag te gaan voor het uitwerken van nog 8 nieuwe nummers. Aangevuld met een extra remix van opener Herfstkleuren, maken de in totaal 11 tracks het plaatje compleet.
Vreemd genoeg, ondanks twee versies van het nummer op de plaat, is er nu dus op single nog een derde versie uitgebracht. De ‘tropical remix’ die enkel als digitale track beschikbaar wordt gesteld. Op zijn minst ook ongewoon te noemen. We vroegen tekst en uitleg aan Fabienne.
Proficiat met je full-cd en de nieuwe single ‘Herfstkleuren’. Een zomerplaat in de herfst en in deze versie niet op de full-cd te vinden… Welke vraag is nu de meest prangende?
(Fabienne lacht)
Laat ik beginnen bij het nummer zelf. Het idee voor de tekst van Herfstkleuren kwam heel spontaan in mij op: ik ben vorig jaar 50 geworden. We hoeven onszelf geen blaasjes wijs te maken: puur fysisch gezien, zijn de beste jaren van het leven voorbij op die leeftijd. De cirkel van het leven is altijd rond, dat zien we ieder jaar opnieuw in de seizoenen: de lente gaat gepaard met nieuw leven, in de zomer staat alles in bloei. In de herfst trakteert de natuur ons nog op een prachtig kleurenpallet en daarna, in de winter, nemen we afscheid van heel veel moois.
Het leven is daar volgens mij een beetje mee te vergelijken. Ik ga er niet meteen leeftijden op plakken, maar laat het ons er op houden dat men als 50-plusser in de herfst van het leven zit… Op die leeftijd weet je ondertussen wel wat je al of niet wilt. Je schildert met ‘je eigen kleur’, je geeft je leven kleur zoals je dat wilt. En dat is waar het nummer over gaat.
Ik schrijf mijn nummers altijd met de gitaar in de hand. Dat maakt dat er eigenlijk zeer sobere versies ontstaan die dan in de studio worden gekneed tot echte songs. In dit geval had mijn man Bart het idee om er een Spaanse flamenco-toets aan te geven. Mijn producer deelde die mening en we kwamen tot de versie die de cd opent. We vonden die op zich ‘af’, maar er was nog inspiratie. Dus maakten we maar meteen een remix, met meer beats. Aanvankelijk zou dit de single zijn geworden. De cd ging in productie.
Maar de inspiratie van de producer was nog steeds niet op en hij stelde voor om nog een stapje verder te gaan en er een échte zomerplaat van te maken. Gewoon, omdat het kan. Er bestaat geen wet die zegt dat er in het najaar of de winter geen zomerse liedjes mogen worden gemaakt. En daarbij, na deze flauwe zomer van 2021 kunnen we alle gemiste vrolijkheid maar beter meepakken naar de eindejaarsfeesten…
Daar heb je een punt… Dus het is eerder een soort toeval dat de versie niet op cd staat?
Tja, ergens wel. Misschien hadden we moeten wachten tot de zomer van 2022 om deze versie te lanceren. Maar aan de andere kant, voor zover we weten is een dergelijk ‘drieluik’ nog nooit gedaan in Vlaanderen. Wie weet, maken we tegen volgende zomer een Kerstnummer (lacht)
Hm, dat ‘ongewone’ lijkt een soort van handelsmerk te worden…
Dat is niet meteen de bedoeling of doordacht hoor. Het zijn spontane ideeën waarvan we denken: waarom zouden we het niet doen? We doen er niemand enig kwaad mee en af en toe eens buiten de lijntjes kleuren kan ook een mooi resultaat opleveren. Toch?
Juist. Is diezelfde visie dan gehanteerd voor de samenstelling van de cd? Want eerlijk gezegd: de nummers zijn wel heel uiteenlopend wat genres betreft. Er zit niet echt een lijn in. Of zie ik dat verkeerd?
Dat hangt ervan af van hoe je het bekijkt. Ik hou van heel veel soorten muziekgenres. Ik groeide op met een zeer gevarieerd aanbod en in elke soort muziek zit wel iets waar ik warm van word.
Ik ben bijvoorbeeld niet meteen een liefhebber van het schlager-genre, maar kan gerust genieten van een avondje los gaan én herken ook wel de klasse van sommige artiesten. Hetzelfde gaat op voor de hele hard-rock en metal scene. Ik zal me geen muziek aanschaffen van dergelijke bands, maar ga de radio ook niet vlug van zender veranderen als harde gitaren door de boxen knallen.
De rode draad van de cd is een soort hommage aan ‘power-ladies’ uit de jaren 80 en 90. Die jaren waren voor mij als tiener en twintiger zeer inspirerend. Het toeval wil dat mijn producer van hetzelfde geboortejaar is en er dezelfde visie op nahoudt als het over muziek gaat. Dus we vonden elkaar in het idee om er geen volledig folk, indie, pop of rock album van te maken. Ik zie daar eigenlijk ook het nut niet van in als er zoveel mogelijkheden zijn.
Luisteraars die er ook zo over denken, zullen ongetwijfeld raakvlakken horen met bands als Hooverphonic, Heather Nova, The Pretenders, Vaya Con Dios, Suzanne Vega enzovoort. Ik koos er voor om Nederlandstalig te blijven, wat sommige combinaties misschien opnieuw een beetje ‘ongewoon’ maakt…
Over Nederlandstalige teksten gesproken: dat maakt het uiteraard allemaal gemakkelijker te verstaan. Bij beluistering stelden we vast dat het eigenlijk over vrij eenvoudige teksten gaat. Is dat bewust?
Tja, als ik het van op afstand bekijk, kan ik me voorstellen dat het tekstuele gedeelte nogal letterlijk overkomt. Je hoeft niet veel fantasie te hebben om bijpassende beelden voor de geest te halen. De achterliggende betekenis voor mijzelf gaat natuurlijk verder. Elk nummer gaat over een gebeurtenis of een gevoel uit mijn persoonlijk leven.
Ik heb overwogen om dat persoonlijke meer te verwerken in mijn teksten, maar maakte me de bedenking dat de eenvoud van woorden misschien meer ruimte laat voor de luisteraar om er een eigen verhaal aan te plakken.
Het nummer Hoger in de lucht bijvoorbeeld, gaat over mijn overleden moeder. Over de herinnering aan een zomerse dag als kind, toen ze me duwde op de schommel. De herinnering aan details zoals het gras en de lucht… Een moment dat ik koester.
Ik weet dat, maar voor de luisteraar hoeft dit nummer niet over mijn moeder te gaan. Het kan net zo goed over een ander dierbaar persoon gaan. En zo zit er achter elke tekst wel iets verscholen, maar iedereen mag er zijn eigen verhaal of ervaring aan koppelen.
De cd noemt Mijn Verhaal, maar dat mag gerust Jouw Verhaal zijn…
Ik zou eigenlijk niets liever hebben.
Dank je voor dit gesprek en veel succes gewenst!
Graag gedaan!
De single Herfstkleuren (tropical mix) en de full cd Mijn Verhaal zijn digitaal beschikbaar op Apple Music, Spotify, Deezer en alle anders platforms.
Wie een fysiek exemplaar wenst, kan dit bestellen via de website van Fabienne.
Als voorsmaakje geven we graag nog de live versie van Herfstkleuren mee. De beelden werden opgenomen tijdens de voorstelling van de cd.
©2021 J.E.