Duizenden bezoekers zakten af naar de Carnavalsstad bij uitstek van Vlaanderen, om op zoek te gaan naar het laatste ontbrekende exemplaar in hun collectie of om een prachtige tekening of handtekening te bemachtigen van de talrijk opgedaagde tekenaars. Organisatoren Bart Soetinck en Christoph Visart mogen zichzelf trots op de borst kloppen.
Dankzij hun krijgt de “Negende Kunst” in Aalst terug meer aanzien en bekendheid. Een dertigtal jaren geleden was “Freds Stripwinkel” op de Molendries het mekka voor de Aalsterse stripverzamelaars. Er was toen nog geen sprake van GSM’s, I phones of andere digitaliteiten en rariteiten. Nee, enkel de geur van bedrukt papier met daarop de succesvolle verhalen van “de Rode Ridder”, “Jommeke”, “Nero”, Suske en Wiske” doen een mens met weemoed terugdenken aan zijn gelukkige jeugdjaren. Dankzij deze editie van “Aalst stript” en de laatste resterende stripwinkel in Aalst, “Hermelijn” in de Molenstraat werd de totale teloorgang van deze kunstvorm in de Ajoinenstad een halt toegeroepen. Een opmerkelijk feit was wel dat de gemiddelde leeftijd van de meeste bezoekers flink boven de 30 jaren lag.Toch wel een onthutsende vaststelling om even bij stil te staan. Dit event was tevens een ideale gelegenheid voor de plaatselijke, en iets minder bekende striptekenaars, om wat extra bekendheid te verwerven. “ Geen sant in eigen land” , blijft voor sommigen onder hen nog steeds helaas een actueel gegeven. Tussen de duizenden strips betrapten we striptekenaar Willy Linthout, tekenaar van Urbanus. Willy heeft al vele stripjaren op zijn teller staan en onthulde ons dat we volgend jaar zelfs een animatiefilm van de stripfiguur Urbanus mogen verwachten. Mijn zijn 65 lentes zit Willy dus nog niet op zijn lauweren te rusten. “Aalst stript” mag met gepaste fierheid, deze bladzijde omdraaien en zich opmaken voor een volgende, misschien nog grootsere editie.
Video:
Artikel / Videoreportage: Guy Van Vaerenbergh
Bewerking: Jan Waegeman
