- Gegevens
- Geschreven door: Johan Engels
- Categorie: Meetjesland
- Hits: 1735
foto © Michel Goessens
Behoudens een handjevol mini-concerten die nog net binnen de tijdelijke versoepeling van de corona-maatregelen mochten doorgaan, is multi-entertainer Koen Dewulf net als alle andere artiesten de laatste maanden nog niet veel naar buiten gekomen. Het offensief 'vanuit zijn kot' kan evenwel tellen: focus op muziek, op twee maanden tijd evenveel singles lanceren en meteen een aantal hitlijsten binnen duikelen met als kers op de taart de hoogste plaats in een hitlijst.
We hadden een leuke babbel met Koen.
Het duet met Augustijn heeft inderdaad iets in gang gezet. Ik wou in navolging daarvan 'ooit wel eens een eigen plaatje' op de markt brengen. Door corona ging het allemaal ineens heel snel, want er was tijd. We hadden het plan opgevat om ergens in mei de eerste single Kom Erbij te lanceren als een soort van opluchting. Want ja, net zoals iedereen had ik verwacht dat het na een maand of twee wel voorbij zou zijn. Niet dus… Positief zoals we steeds proberen te zijn, hebben we de single dan maar als een soort van hoopgevende boodschap de wereld ingestuurd. Enerzijds omdat ik niet wou stilvallen (dat zou nogal een straf zijn voor mij) en anderzijds voor het publiek. Een wijs Vlaams artiest die onlangs 80 werd zegt dat ook: hoop doet leven.
Het leek mij dan ook zeer logisch om met hem in zee te gaan voor mijn idee.
Koen Dewulf baande zich de afgelopen ruim 15 jaar op eigen kracht onder andere een weg naar het stand-up comedy-circuit, opende deuren bij Ment TV als gast voor een muzikale bijdrage in de actualiteit, is een gepubliceerd cartoonist (waar ook een bescheiden kledinglijn aan gekoppeld zit met Mooievaar), werd reeds verschillende keren uitgenodigd bij tv één in discussieprogramma’s (want naast het artistieke heb je ook nog wel het één en ander te vertellen) en je hebt sinds kort een eigen radioprogramma op BNL...
Dat is toch best imposant... Heb je nog tijd om te ademen?
Neen, in alle ernst, ik sta daar niet zo bij stil. Ik volg gewoon mijn intuïtie als dingen mijn pad kruisen en blijkbaar is dit in veel gevallen juist. De ironie is echter, dat ik me soms veel meer bezig hou met de dingen die niet lukken, ipv met de dingen die juist wel lukken. En als ik die dan voor mezelf eens opsom, ben ik best trots. Maar dan zegt een stemmetje in mijn hoofd onmiddellijk: voetjes op de grond houden, niet beginnen stoefen… Ik denk dat ik een beetje het type ben dat zichzelf tot in het belachelijke toe weet te relativeren. Op zich ook niet slecht, want dat inspireert dan weer voor mijn comedy-werk.
Het is volgens mij dan ook zeer waardevol dat die kleine internet-zenders bestaan, ook al zijn dat vaak hobbyprojecten van particulieren die van thuis uit radio maken. Zo is er bijvoorbeeld hier bij ons in Eeklo Radio Belinda: een zender die door één man gepassioneerd wordt gerund, met name Jos Van Meer. Zo maakt hij trouw alle dagen het programma Weer Of Geen Weer dat wordt doorgestuurd én uitgezonden op een 15-tal andere zenders verspreid over Vlaanderen. Er zijn misschien mensen die daar hun neus voor optrekken, maar dan denk ik: de optelsom van vele kleintjes maakt nog altijd groot. Dus ben ik daar dankbaar voor, want dat betekent dat eerder onbekende artiesten op die manier wél de kans krijgen om hun muziek naar luisteraars te brengen. En daar gaat het per slot van rekening om.
Ja, plezant hé! (lacht)
Veel van die kleine zenders hebben zo hun eigen hitlijsten waar hun luisteraars kunnen op stemmen. Het is verbazend hoeveel dit effectief wordt gedaan. Ik kan me voorstellen dat dit dan voor die radiomakers motiverend werkt: het is een bewijs dat hun radio-zender wordt beluisterd.
Dat stemmen is in deze dus gebeurd bij de Vlaamse Super 15. Correctie trouwens, het nummer staat op nummer 1 in de tiplijst. De volgende stap is effectief in de 15 geraken en dat kan alleen met stemmen van het publiek. Uiteraard ben ik dankbaar dat we op een paar weken al zo ver zijn gekomen. Het bewijst voor mij dat men mij niet is vergeten en misschien wel een beetje mist (lacht).
We gaan op hetzelfde elan verder. Ik zal ervoor zorgen dat de mensen mij niet hoeven te missen, al is het maar door regelmatig een live liedje op mijn Facebookpagina te posten. Ik merk dat dit op prijs gesteld wordt door mijn, ahum, volgers en fans. Maar dat doet deugd. We kunnen niet veel voorspellen, in deze bizarre tijden is ieder lichtpuntje welkom en gewaardeerd.
Want dit is toch opnieuw iets compleet anders dan wat we gewoon zijn…
Het is nu dus net als voor iedereen afwachten en hopen op een positieve evolutie zodat ik de baan weer op kan. In de eerste plaats met mijn huidige projecten, want we missen het publiek echt heel erg.
Dank u voor dit gesprek.
Graag gedaan! Hou het veilig, niet plooien en tot ziens iedereen!
Meer informatie op www.koendewulf.be en www.mooievaar.be
- Gegevens
- Geschreven door: Johan Engels
- Categorie: Kempen
- Hits: 966
Op zaterdag 23 oktober stelde Fabienne (uit Kessel) haar full-cd Mijn Verhaal voor aan het publiek. De openingstrack ‘Herfstkleuren’ bewees (in navolging van de eerste singles) meteen dat Fabienne zich niet tot één genre beperkt. We waren erbij, genoten van het optreden en hadden nadien een babbel.
Even een paar maanden terug in de tijd keren: begin deze zomer lanceerde Fabienne haar debuutsingle Mijn Verhaal. Een traag nummer, wat gezien de tijd van het jaar als een ongewone keuze kon worden gezien. Vooral als nieuwe, onbekende artieste. De insteek was echter: nu de covid-maatregelen wat soepeler worden, zullen mensen de behoefte hebben om elkaar eens vast te pakken. En wat is er dan leuker dan een rasechte slow? De release ging niet onopgemerkt voorbij en vond zijn weg naar diverse radiostations in Vlaanderen én Nederland.
Met Pluk De Maan (de opvolger) toonde Fabienne dat ze meer in petto heeft. Het nummer werd prompt tip van de week bij verschillende radiostations en prijkt zelfs nu nog in diverse lijsten.
De aanhang op haar Facebookpagina groeide gestaag en er kwamen vragen van het publiek: wanneer mogen we een cd verwachten? Veel meer had zij niet nodig om samen met producer Johan Engels (Noloxbox) aan de slag te gaan voor het uitwerken van nog 8 nieuwe nummers. Aangevuld met een extra remix van opener Herfstkleuren, maken de in totaal 11 tracks het plaatje compleet.
Vreemd genoeg, ondanks twee versies van het nummer op de plaat, is er nu dus op single nog een derde versie uitgebracht. De ‘tropical remix’ die enkel als digitale track beschikbaar wordt gesteld. Op zijn minst ook ongewoon te noemen. We vroegen tekst en uitleg aan Fabienne.
Proficiat met je full-cd en de nieuwe single ‘Herfstkleuren’. Een zomerplaat in de herfst en in deze versie niet op de full-cd te vinden… Welke vraag is nu de meest prangende?
(Fabienne lacht)
Laat ik beginnen bij het nummer zelf. Het idee voor de tekst van Herfstkleuren kwam heel spontaan in mij op: ik ben vorig jaar 50 geworden. We hoeven onszelf geen blaasjes wijs te maken: puur fysisch gezien, zijn de beste jaren van het leven voorbij op die leeftijd. De cirkel van het leven is altijd rond, dat zien we ieder jaar opnieuw in de seizoenen: de lente gaat gepaard met nieuw leven, in de zomer staat alles in bloei. In de herfst trakteert de natuur ons nog op een prachtig kleurenpallet en daarna, in de winter, nemen we afscheid van heel veel moois.
Het leven is daar volgens mij een beetje mee te vergelijken. Ik ga er niet meteen leeftijden op plakken, maar laat het ons er op houden dat men als 50-plusser in de herfst van het leven zit… Op die leeftijd weet je ondertussen wel wat je al of niet wilt. Je schildert met ‘je eigen kleur’, je geeft je leven kleur zoals je dat wilt. En dat is waar het nummer over gaat.
Ik schrijf mijn nummers altijd met de gitaar in de hand. Dat maakt dat er eigenlijk zeer sobere versies ontstaan die dan in de studio worden gekneed tot echte songs. In dit geval had mijn man Bart het idee om er een Spaanse flamenco-toets aan te geven. Mijn producer deelde die mening en we kwamen tot de versie die de cd opent. We vonden die op zich ‘af’, maar er was nog inspiratie. Dus maakten we maar meteen een remix, met meer beats. Aanvankelijk zou dit de single zijn geworden. De cd ging in productie.
Maar de inspiratie van de producer was nog steeds niet op en hij stelde voor om nog een stapje verder te gaan en er een échte zomerplaat van te maken. Gewoon, omdat het kan. Er bestaat geen wet die zegt dat er in het najaar of de winter geen zomerse liedjes mogen worden gemaakt. En daarbij, na deze flauwe zomer van 2021 kunnen we alle gemiste vrolijkheid maar beter meepakken naar de eindejaarsfeesten…
Daar heb je een punt… Dus het is eerder een soort toeval dat de versie niet op cd staat?
Tja, ergens wel. Misschien hadden we moeten wachten tot de zomer van 2022 om deze versie te lanceren. Maar aan de andere kant, voor zover we weten is een dergelijk ‘drieluik’ nog nooit gedaan in Vlaanderen. Wie weet, maken we tegen volgende zomer een Kerstnummer (lacht)
Hm, dat ‘ongewone’ lijkt een soort van handelsmerk te worden…
Dat is niet meteen de bedoeling of doordacht hoor. Het zijn spontane ideeën waarvan we denken: waarom zouden we het niet doen? We doen er niemand enig kwaad mee en af en toe eens buiten de lijntjes kleuren kan ook een mooi resultaat opleveren. Toch?
Juist. Is diezelfde visie dan gehanteerd voor de samenstelling van de cd? Want eerlijk gezegd: de nummers zijn wel heel uiteenlopend wat genres betreft. Er zit niet echt een lijn in. Of zie ik dat verkeerd?
Dat hangt ervan af van hoe je het bekijkt. Ik hou van heel veel soorten muziekgenres. Ik groeide op met een zeer gevarieerd aanbod en in elke soort muziek zit wel iets waar ik warm van word.
Ik ben bijvoorbeeld niet meteen een liefhebber van het schlager-genre, maar kan gerust genieten van een avondje los gaan én herken ook wel de klasse van sommige artiesten. Hetzelfde gaat op voor de hele hard-rock en metal scene. Ik zal me geen muziek aanschaffen van dergelijke bands, maar ga de radio ook niet vlug van zender veranderen als harde gitaren door de boxen knallen.
De rode draad van de cd is een soort hommage aan ‘power-ladies’ uit de jaren 80 en 90. Die jaren waren voor mij als tiener en twintiger zeer inspirerend. Het toeval wil dat mijn producer van hetzelfde geboortejaar is en er dezelfde visie op nahoudt als het over muziek gaat. Dus we vonden elkaar in het idee om er geen volledig folk, indie, pop of rock album van te maken. Ik zie daar eigenlijk ook het nut niet van in als er zoveel mogelijkheden zijn.
Luisteraars die er ook zo over denken, zullen ongetwijfeld raakvlakken horen met bands als Hooverphonic, Heather Nova, The Pretenders, Vaya Con Dios, Suzanne Vega enzovoort. Ik koos er voor om Nederlandstalig te blijven, wat sommige combinaties misschien opnieuw een beetje ‘ongewoon’ maakt…
Over Nederlandstalige teksten gesproken: dat maakt het uiteraard allemaal gemakkelijker te verstaan. Bij beluistering stelden we vast dat het eigenlijk over vrij eenvoudige teksten gaat. Is dat bewust?
Tja, als ik het van op afstand bekijk, kan ik me voorstellen dat het tekstuele gedeelte nogal letterlijk overkomt. Je hoeft niet veel fantasie te hebben om bijpassende beelden voor de geest te halen. De achterliggende betekenis voor mijzelf gaat natuurlijk verder. Elk nummer gaat over een gebeurtenis of een gevoel uit mijn persoonlijk leven.
Ik heb overwogen om dat persoonlijke meer te verwerken in mijn teksten, maar maakte me de bedenking dat de eenvoud van woorden misschien meer ruimte laat voor de luisteraar om er een eigen verhaal aan te plakken.
Het nummer Hoger in de lucht bijvoorbeeld, gaat over mijn overleden moeder. Over de herinnering aan een zomerse dag als kind, toen ze me duwde op de schommel. De herinnering aan details zoals het gras en de lucht… Een moment dat ik koester.
Ik weet dat, maar voor de luisteraar hoeft dit nummer niet over mijn moeder te gaan. Het kan net zo goed over een ander dierbaar persoon gaan. En zo zit er achter elke tekst wel iets verscholen, maar iedereen mag er zijn eigen verhaal of ervaring aan koppelen.
De cd noemt Mijn Verhaal, maar dat mag gerust Jouw Verhaal zijn…
Ik zou eigenlijk niets liever hebben.
Dank je voor dit gesprek en veel succes gewenst!
Graag gedaan!
De single Herfstkleuren (tropical mix) en de full cd Mijn Verhaal zijn digitaal beschikbaar op Apple Music, Spotify, Deezer en alle anders platforms.
Wie een fysiek exemplaar wenst, kan dit bestellen via de website van Fabienne.
Als voorsmaakje geven we graag nog de live versie van Herfstkleuren mee. De beelden werden opgenomen tijdens de voorstelling van de cd.
©2021 J.E.