- Gegevens
- Geschreven door: Didier (DDW)
- Categorie: Maatschappelijk
- Hits: 674
- Gegevens
- Geschreven door: Didier (DDW)
- Categorie: Maatschappelijk
- Hits: 613
Ieder jaar tref je ze in januari aan de supermarkten, in straten en op pleinen: de vrijwilligers van Rikolto (het vroegere Vredeseilanden).
Met het corona-gevaar is die manier van campagne voeren niet meer mogelijk. Daarom verspreiden vrijwilligers vanaf december tot aan het campagne-weekend van 16 en 17 januari overal in Vlaanderen lepels via de Keten voor Goed Eten op een coronaveilige manier.
Het Gentse College van van Burgemeester en Schepenen wil de campagne persoonlijk ondersteunen en dat doen ze met een heel goede reden.
Goed eten: een bedreigd recht
Dit jaar voert Rikolto immers campagne onder de slogan “Goed eten is een recht”. Maar dat recht is, mede door de coronacrisis, verre van evident.
“Wereldwijd zien we dat het aantal mensen dat zich niet fatsoenlijk kan voeden weer toeneemt”, zegt Sarah Ginsberg, vrijwilliger voor Rikolto Gent.
“Het Wereldvoedselprogramma verwacht dat het aantal mensen in acute hongersnood zal verdubbelen van 135 naar 270 miljoen.”
Het is niet enkel een verhaal van armere landen. “Ook in Gent maakt de coronacrisis meer gezinnen kwetsbaar. Goede voeding dreigt dan een luxe te worden”, zegt Schepen bevoegd voor voedsel, Tine Heyse.
“Met de stad werken we graag samen met organisaties zoals Rikolto om te zorgen dat iedereen tot gezond en gevarieerd eten.” In Gent zette Rikolto trajecten op met onder andere Atheneum Gentbrugge, Nieuwen Bosch Humaniora, Sint-Pietersinstituut en de Steinerschool om gezonde en duurzame voeding een centrale plaats te geven op school.
Die ervaringen vormen mee de basis om op stadsniveau een beleid uit te werken voor alle scholen. Via het project Food smart cities van Rikolto wisselen we hierrond ook uit met steden in Latijns-Amerika, Afrika en Azie”.
Keten voor goed eten
De missie van Rikolto klinkt nu dus relevanter dan ooit: goed eten voor iedereen, overal, vandaag en morgen. En daarom steunt het College van Burgemeester en Schepenen graag de keten voor goed eten.
Concreet zullen sympathisanten van Rikolto 20.000 lepels verspreiden over heel Vlaanderen. Een actiedoos met 10 lepels wordt op een coronaveilige manier doorgegeven, bijvoorbeeld tijdens een wandeling of aan de voordeur.
Als de keten bij jou passeert, haal je er één lepel uit. Daarmee kan je bij jou thuis voor goed eten zorgen. Je wordt ook gevraagd om Rikolto te steunen met een gift via de website. Zo draag je wereldwijd bij dragen aan het recht op goed eten.
Vervolgens geef je de doos met de overige lepels weer door. www.rikolto.be/keten
“Dit is een actie die veel mensen verbindt in solidariteit, zonder hen fysiek samen te brengen. Daar kunnen we niet genoeg van hebben. We zullen met het college van van Burgemeester en Schepenen een doos met lepels symbolisch doorgeven maar we starten ook ieder een eigen keten op”, aldus Tine Heyse.
Didier De Wever
- Gegevens
- Geschreven door: Didier (DDW)
- Categorie: Maatschappelijk
- Hits: 525
De wijnwetgeving met zijn bijhorende regelgeving, alsook de soms verwarrende termen in de herkomstaanduidingen (AOP is AOC, DOP is DOC, IGP is VDQS of VdP), vragen ons soms enig gewen als consument. De oorsprong van dit alles is in eerste instantie ontwikkeld om vervalsing en fraude tegen te gaan. Ook de authenticiteit van een wijn speelt hier een belangrijke rol.
Enerzijds is er de herkomstbenaming uitgaande van het land zelf en anderzijds kwam er sinds 2009 een Europese aanduiding. Geraken we er nog uit? (*)
In Europa worden er voor alles wat wijn betreft afspraken gemaakt door het Europese Parlement. Een speciale EU-commissie controleert of de regels worden nageleefd. Alle lidstaten kunnen de regels zelf strenger maken. Buiten de EU is elk land vrij om zijn eigen regels te maken, maar zodra hun wijnen in de EU worden ingevoerd en verkocht, moeten ze wel voldoen aan de EU-regels. Naast Europese richtlijnen voor het behandelen en bewerken van wijn bestaat er ook een Europese bescherming welke tot uiting komt op het etiket. De producent mag van alles met zijn etiket doen en er allerlei teksten op vermelden, maar er zijn een aantal regels waaraan hij een verplichting heeft. Er zijn ook verboden regels. Het is bijvoorbeeld verboden om te vermelden dat het drinken van twee glazen wijn per dag goed zou zijn om hart- en vaatziekten te voorkomen. Geen gezondheidsclaims dus!
Wat moet in België en de rest van de EU-landen verplicht op het wijnetiket staan?
- Alcoholgehalte
- Allergenen – of de wijn sulfiet, ei-en of melkbestanddelen bevat
- Inhoud van de fles
- Naam van de bottelaar
- Producent, importeur of verkoper
- Land van herkomst
- Lotnummer
- En verder bijvoorbeeld als het om een kwaliteitswijn gaat BOB* of BGA*, met daarbij het gebied van herkomst (voorbeeld voor België, Nederland)
Dit mag op het etiket of op het tegenetiket van de fles staan en is dus facultatief:
- Naam van de wijn en/of wijnhuis
- Oogstjaar
- Extra kwaliteitsaanduidingen (mise en bouteille au chateau…)
- Extra smaakaanduidingen, bijvoorbeeld Barrique (lagering en opvoeding)
- Druivenras(sen)
- Eigenaar van het wijnhuis
- Logo’s van bijvoorbeeld sulfiet
- Zwangere buik, glasbak….enz.
Voordelen bij een hogere classificatie
- De classificatie van wijn wordt beschreven in wetten en normen van individuele wijnlanden om hun wijn ten behoeve van de consument bepaalde garanties te bieden.
- Een geklasseerde wijn voldoet aan zekere wijnbouw-technische eigenschappen. Belangrijke criteria zijn o.a. de herkomstbenaming, gebruikte druivenrassen, opbrengst per hectare, alcoholgehalte, plantdichtheid, snoeiwijze, vinificatiemethode, …
Daarbij stellen we ons vragen en brainstormen we over:
- Is een ‘grand cru ‘ altijd een betere wijn?
Grand Cru (met of zonder toevoeging van ‘classé’) staat goed op het etiket van de wijnfles, maar is het zo’n vermelding waard? Om te beginnen verschilt de waarde van zulke eretitel van streek tot streek.
- Is een herkomstbenaming of een hogere kwalificatienorm een garantie voor een betere wijn?
Een hogere kwalificatienorm is niet altijd een garantie voor een ‘betere wijn’, dit weet men pas nadat elk jaar de nieuwe oogst wordt beoordeeld door middel van een wijnbeoordelingssysteem. In alle wijnlanden zijn er wijnboeren/wijnmakers die van eenvoudige druiven toch goede wijn kunnen maken.
Stijgende tendens
Meer Vrijheid en Groei voor IGP’s en lager.
Meer vrijheid om druivenrassen te gebruiken die van oorsprong niet in het gebied thuishoren.
Prijsbepaling ten opzichte van een hogere kwalificatie.
Meer gelegenheid tot experimenteren.
Verandering van de bestaande regelgeving vergt veel bureaucratie om in een hoger niveau te geraken.
De reële reden dat het aantal IGP’s in Europa groeit (cf. Italië) is dat ze de wijnproducenten meer mogelijkheden bieden. Denk maar aan de aanplant van meerdere variëteiten of aan andere snoeiwijzen die soms beter passen bij de klimaatsverandering.
Besluit: GOEDE WIJN BEHOEFT GEEN KRANS = iets wat goed is hoeft naar mijn persoonlijke mening niet geprezen te worden. Zelf oordelen is de boodschap!
Enkele landen met herkomstaanduidingen in Europa
Ik beperk mij hier tot de voornaamste drie namelijk Frankrijk, Italië, Spanje + België/Nederland, Duitsland en (Brexit) Engeland als ‘Cool Climate’ en opkomende wijnlanden ingevolge de klimaatsverandering.
(*) ENKELE LANDEN MET HERKOMSTAANDUIDINGEN IN EUROPA
Ik beperk mij hier tot de voornaamste drie namelijk Frankrijk, Italië, Spanje + België/Nederland, Duitsland en (Brexit) Engeland als ‘Cool Climate’ en opkomende wijnlanden ingevolge de klimaatsverandering.
Georges De Smaele - Wijnjournalist
Januari 2021
- Gegevens
- Geschreven door: Didier (DDW)
- Categorie: Maatschappelijk
- Hits: 647
In 2020 bestaat het Gentse Stadsmuseum STAM 10 jaar en in die laatste 10 jaar is ‘Het verhaal van Gent’ blijven evolueren.
Tijd dus voor vernieuwing. Projecties en interactieve schermen maken het een modern museum dat jong en oud kan blijven boeien.
Je kan de stad letterlijk zien en voelen groeien. De grote publiekslieveling, de gigantische luchtfoto van de stad, kreeg een update waardoor nu ook de Stadshal, de Krook, de Ghelamco-arena en de opengelegde Reep te zien zijn.
Maar de bezoekende Gentenaars blijf je herkennen aan hun zoektocht naar hun eigen woning.
In het 'Teletijdmuseum' word je meegenomen door de tijd aan de hand van de vele collectiestukken aangevuld met onder andere draadmodellen van de Sint-Baafsabdij en het Gravensteen.
De gangen van de Bijlokeabdij worden voorzien van de fotoreeks ‘Gent vandaag’ van Michiel Hendryckx.
Nieuw is het ‘STAMplein’, een gratis te bezoeken deel met wisselende mini-expo’s en ‘De vierkante kilometer’.
Dit laatste is een project waarbij ‘historian in residence’ Tina De Gendt op zoek gaat naar ‘hidden histories’ bij de buurtbewoners en deze in woord en beeld vastlegt voor deze in onze snel veranderende maatschappij verloren gaan.
Momenteel: het Neuzeplein en de Brugse Poort.
Geboren Gentenaar, blijven hangende West-Vlaming, toerist van de andere kant van de wereld of toevallige voorbijganger?
Voor iedereen een interessante beleving !
Tekst/foto's Balder Deschildre
Voor CIB - Didier De Wever