Foto/Patrick Henri
Doris: “Doordat mijn ouders een bakkerij hadden, gingen we eigenlijk nooit op reis. De Neptune was mijn vakantie. Het was er altijd een heel sociaal gebeuren.”
Thierry: “Een van de absolute hoogtepunten was het ‘Spel zonder grenzen’, in 1980. Dat werd echt een memorabele gebeurtenis.”
Doris en Thierry mag je gerust beschouwen als een volbloed koppel uit Wondelgem. Beiden groeiden er op in wat toen nog een landelijk dorp was. Zij als het meisje van bakkerij De Baets, die intussen aan de 3de generatie op rij zit. Het begon in 1947 met grootvader Gustaaf De Baets, die in 1972 de fakkel doorgaf aan zoon Luc, de 15 jaar oudere broer van Doris. In 2000 nam Luc zijn zoon Jurgen de zaak over. Bakkerij De Baets was al die tijd een begrip in Wondelgem, zeker voor mensen die afzakten naar de Neptune, dat op wandelafstand ligt. Want van zwemmen krijgt een mens honger. Het toeval wil dat 1947 ook het startschot was voor de Neptune.
Het verkavelde dorp
Doris en Thierry leerden elkaar al op jonge leeftijd kennen. Het was de zogenaamde 13+-groep, een uitvloeisel van de plaatselijke catehesewerking, die de tieners bij elkaar bracht. Kort daarna volgden ook de scouts en het jeugdhuis. Het zou een samengaan worden dat tot vandaag standhoudt.
Door de jaren heen zag het koppel hun habitat wel grondig veranderen. “Het Wondelgem van de jaren 70 is in niets te vergelijken met de huidige situatie”, getuigt Thierry. “In die jaren was het hier nog heel landelijk en dunbevolkt. Tussen Wondelgem en Mariakerke zag je alleen maar velden, boerderijen en enkele kastelen. De Lange Velden kon je toen nog letterlijk nemen en heel wat percelen waren nog onbebouwd. Vandaag is de grens van bebouwing overschreden. De verkavelingen volgden elkaar in snel tempo op: Parkstad I, II, III, Lange Velden, Silcose,… Dat maakt dat het landelijke karakter zo goed als verdwenen is.”
Hangjongeren avant la lettre
Doris en Thierry waren dus jeugdvrienden. “We hingen vaak rond aan de vijver van het dienstencentrum”, lacht Doris. “Toegegeven, we haalden er al eens kattenkwaad uit en lieten ons meermaals opmerken, met de nodige politiecontrole als gevolg. Vandaag zouden we als ‘hangjongeren’ weggezet worden.”
Doris beleefde haar scoutsjaren tussen haar 12 en 16 jaar; Thierry begon er vroeger aan en bleef er tot zijn 17de. Toch was het vooral het jeugdhuis dat een blijvende stempel op beiden drukte, en ook omgekeerd. Thierry was er 15 jaar lang voorzitter en bleef er actief tot in 2006. Onder zijn toedoen veranderde de naam destijds van Surboum naar Tabula Rasa. “Omdat we veel aantrok voelden vanuit de stad, hebben we ons wat moeten herpositioneren”, licht hij toe. “Onze maandelijkse activiteiten bestonden vooral uit partijtjes tafeltennis, fietstochten, zoektochten, een estafettenamiddag, een quiz of een filmavond.”
De werking van het jeugdhuis vergde heel wat tijd en energie van het koppel, maar het gaf hen ook veel terug, waaronder vrienden voor het leven. Die treffen ze sowieso ieder jaar, met de Drieskensfeesten. Want eenmaal Wondelgemnaar, altijd Wondelgemnaar.
Een zomer lang Neptune en Spel zonder Grenzen als klap op de vuurpijl
“De Neptune was mijn vakantie”, valt Doris met de deur in huis. “Doordat mijn ouders een bakkerij hadden, gingen we eigenlijk nooit op reis. En met een openluchtzwembad met ligweide om de hoek, lagen voor mij de zorgeloze zomers voor het grijpen. Naar de Neptune gaan was een sociaal gebeuren. Je trof er veel bekenden en het kon er op warme dagen erg druk zijn. Bij mooi weer spraken we met een grote groep vrienden af op de ligweide. Soms maakten we daar te veel kabaal, waardoor badmeester Antoine Oosterlinck ons meermaals op de vinger tikte, maar dat hoorde nu eenmaal bij het opgroeien. In ieder geval koester ik het meest de gemoedelijke sfeer die er heerste. Onvergetelijk!”
Doris leerde als kind zwemmen in de Neptune, via de meisjesschool Mariavreugde. Tegenwoordig is het de Sportdienst van de Stad Gent die instaat voor zwemlessen, maar in die tijd was Wondelgem nog een autonome gemeente. “Zoals bij het skiën, was toen ook al het après-zwemmen zeer aangenaam”, herinnert Doris zich nog goed. “Ik kreeg van thuis meestal enkele ‘oude’ Belgische franken mee om na de zwemles in het snoepkraam, een open venster dat uitgaf op het terras, een handvol muilentrekkers en poepkes te kopen of zo’n bevroren waterijsje in een te fel kleur. Voor het betreden van de kantine, moest je ‘droog’ en aangekleed zijn, dat waren de regels. Maar dat hadden we ervoor over, want daar stond de jukebox, waar we als kind gefascineerd door waren. Nog altijd kan ik bijna woordelijk Rocky, de smartlap van Don Mercedes uit de jaren zeventig, meezingen. Een hit waar wij steevast voor kozen, naast ‘Save all your kisses for me’, het winnend nummer van Brotherhood of Man, uit het Eurosongfestival 1976.”
“Wat ik wellicht nooit zal vergeten, is het Spel zonder Grenzen in de Neptune, dat in september 1980 georganiseerd werd door William Veireman”, vertelt Doris met een brede glimlach. “Dat was naar aanleiding van 10 jaar Surboum. Thierry knikt: “We namen er deel met een ploeg vol scouts. Het werd echt een memorabele gebeurtenis. Je moest er onder andere zo snel mogelijk een grote ton vullen met emmertjes water.” Doris: “Dat leidde tot ongeziene taferelen, zoals Jan De Raedt die er in het gewoel zijn zwembroek bij inschoot. Helaas is het bij 1 editie gebleven, maar wat mij betreft, mogen ze zo’n activiteit nog eens organiseren.”
Vzw Hoeve Lootens
Lokaal engagement loopt als een rode draad door het leven van Thierry. Na de stopzetting van de jeugdwerking Tabula Rasa werd het voor hem tijd voor iets nieuws. Dat vond hij in vzw Hoeve Lootens. Thierry: “Niet alleen ademt die hoeve Wondelgemse geschiedenis, er schuilt ook een sterke werking met een mooi maatschappelijk engagement. Zo wordt de hoeve gerestaureerd in samenwerking met vzw aPart, dat zich richt op kinderen, jongeren, jongvolwassenen en gezinnen in een kwetsbare positie. Daarnaast is er een educatief luik dat werkt rond landbouw en zijn er activiteiten voor studiebegeleiding en digitalisering.”
Het mag duidelijk zijn: ook al is Wondelgem door de jaren heen grondig veranderd, voor Doris en Thierry blijft het hun vaste stek waarover ze nog lang niet uitverteld zijn.
Kom aanstaande zondag (29/08/2021) met je bubbel (familie, vrienden, vereniging) meegenieten van al die memorabele zomerhits uit de jaren zeventig, tussen 12u en 17u op de voormalige ligweide van de Neptune. DJ van dienst, Patrick Henry, brengt jou meteen in de juiste stemming. Vergeet niet om je gevulde frigobox met lekkers mee te nemen. Een ideale zondagse uitstap in combinatie met Woodrock dat op diezelfde dag plaatsvindt.
