Tribute-bands. Het is een fenomeen dat de laatste, jaren steeds meer aan populariteit wint. De formule lijkt simpel: verzamel een aantal muzikanten die fan zijn van dezelfde band of artiest en werk een setlist met de grootste hits uit. Iedereen content: de muzikanten amuseren zich en het publiek krijgt een avond hits voorgeschoteld. Hm… mocht het zo eenvoudig zijn…
De oorspronkelijke insteek van een tribute-band ging vooral over bands of acts die je ‘in het echt’ niet meer kon meemaken. Bands die gesplit zijn, te oud zijn geworden, niet meer optreden of waarvan de belangrijkste figuur overleden is. Tegenwoordig is dat niet meer zozeer de norm.
Een zichzelf respecterende tribute streeft naar het zo dicht mogelijk benaderen van het origineel. Ze zorgen ervoor dat de muzikanten op zijn minst straf genoeg zijn om dezelfde finesses te spelen, dezelfde sound te hebben. Als het enigszins kan op bijna identiek materiaal en er liefst zelfs uiterlijk nog op lijken ook. Show, licht, choreografie… Het publiek waar doorgaans fans van de ‘the real thing’ aanwezig is, stelt hoge eisen.
Het gaat dus niet alleen meer over ‘de hits’ spelen… Neen, het moet er gewoon staan. Alsof je naar de échte artiesten kijkt. De moeilijkste factor daarin is vanzelfsprekend degene die vooraan staat: de frontman of vrouw. Hij of zij die hét boegbeeld moet vertegenwoordigen en dat brengt ons bij MYDONNA, de Gentse tribute van MADONNA. (Wie iets anders ingedachten had, mag de redactie contacteren voor de prijs van flauwe plezante).
Omdat beelden meer zeggen dan woorden, laten we maar meteen de Gentse Madonna zichzelf voorstellen.
De band bracht begin december de cover Frozen uit als single en voorproefje op de full-cd Revirginized, die op 14 januari aanstaande wordt voorgesteld in de Minard in Gent.
Een album boordevol hits van The Queen Of Pop gebracht door een tribute-band? Dat leek ons een goede reden voor een telefonisch interview met Luc Waegeman, bassist/keyboardist en bezieler van het project.
Dag Luc! Geen onbekende in de Gentsemuziekwereld! We gaan eventjes jouw rijk gevuld palmares van andere muzikale projecten opzij zetten en meteen tot de kern komen. MYDONNA, leg dat eens uit…
Het idee kwam een aantal jaar geleden, toen Madonna naar de leeftijd van 60 draaide en ik zoiets had van: zou het geen goed idee zijn om dat hier in een soort van Belgische variant te vieren? En zo groeide het plan om een tribute op te starten met een overzicht van haar carrière waarin ze in al haar gedaantes de revue passeert.
Een full show waarbij het publiek getrakteerd wordt op een avond hits, ambiance en voor velen zelfs een vlaag nostalgie… Madonna draait immers al van in 1983 mee… daar zijn toch al een paar generaties groot mee geworden…
Dat lijkt me niet evident: je gaf het zelf al aan dat Madonna verschillende ‘gedaantes’ had in de loop der jaren en ook haar stem veranderde. Of laat ons zeggen: ze gebruikte ze anders in de beginjaren vergeleken tot nu.
Exact! Dat omschrijft meteen de moeilijkheid waarmee we te maken hadden. Je hebt de Madonna uit de jaren 80, 90 en die van de jaren 2000+. Madonna past zelf al jaren de live versies van haar oudere nummers zoals Holiday of Like A Virgin aan naar hoe ze nu klinkt. Die nummers kregen allemaal een soort van update.
Maar wij wilden/kunnen ons dat als tribute band niet permitteren. Het publiek verwacht dat de oude hits klinken zoals ze die kennen en niet zoals Madonna ze nu zelf brengt. Dat is alleen voor haarzelf weggelegd, denken we dan. Het jeugdige ‘piepstemmetjes’ van Lucky Star is dus even belangrijk als de warme volwassen stem in bijvoorbeeld Hang Up. Dat moest er gewoon zijn…
We organiseerden een aantal audities en kwamen uit op Caroline Clement die tijdens haar auditie alleen al door haar passioneel verhaal van hoe hard ze wel fan is uitblonk. Caroline bleek ook nog eens de teksten van zowat het volledige oeuvre van buiten te kennen én haar getrainde stem klonk vrijwel identiek aan die van Madonna in al haar ‘fases’… Dus ja… veel verder moesten we niet zoeken.
Maar dan zit je toch nog altijd met die ‘gedaantewissels’. Hoe vangen jullie dat dan op?
Eigenlijk hebben we daar tijdens de audities een beslissing in genomen. We konden kiezen voor een jonge zangeres die de jonge versie van Madonna perfect kon neerzetten. Maar dat zou niet hebben gewerkt voor de recentere nummers. Het plaatje zou niet kloppen. Het omgekeerde leek ons veel geloofwaardiger: een zangeres die qua uiterlijk en leeftijd eerder aansluit bij de Madonna versie van Music uit 2000. Persoonlijk vond ik haar toen het knapst (lacht).
Daarna is Madonna van uiterlijk eigenlijk niet zoveel meer veranderd. Ze werd al eens een beetje ‘bijgewerkt’ af en toe (lacht). Dat ze telkens een andere stijl in haar outfit had, is nu niet meteen onoverkomelijk. Er wordt dus behoorlijk wat gewisseld van kledij tijdens de show…
Ter ondersteuning van het visuele, werken we bovendien met projecties van Madonna zelf. Dus als we een nummer uit de beginjaren brengen, zie je op de projectie de jonge Madonna meedoen. Bij ieder nummer horen bijpassende beelden. En Caroline acteert of danst samen met de anderen simultaan mee.Het geheel dompelt het publiek mee in de sfeer en dat is waarvoor we willen gaan tijdens onze shows.
Over de show gesproken… Ik zag Madonna twee keer aan het werk en ik moet zeggen: dat waren in beide gevallen shows van 2 uur waarin nogal wat kilometertjes werden afgelegd. De fysiek van de Queen of Pop wordt duidelijk goed onderhouden… Is dat bij Mydonna ook het geval?
Euh, ja… (Lacht) Vooral bij Caroline toch. Wij als muzikanten houden ons eerder op de achtergrond. We laten het dansen en andere choreografie over aan Caroline en de rest van de de crew vooraan.
Recent jullie nog een stap verder: een single met een cover van Frozen, één van de vele wereldhits maar in België een tijd gebannen wegens vermeend plagiaat. Inmiddels is dat opgeheven. Heeft die keuze daar iets mee te maken? Een soort van eerherstel voor het nummer of zo?
Helemaal niet. Al is dat misschien nog iets wat we er kunnen aan toevoegen (lacht).
Neen, in alle ernst. Caroline verloor in 2021 Djamel, een dierbare Marokkaanse vriend aan de gevolgen van covid. Doordat het dragende thema van Frozen muzikaal een soort van Arabische sfeer heeft, komt hij iedere keer dat we het spelen ter sprake of op zijn minst in onze gedachten. Dat is de reden waarom we het nummer kozen en opdragen aan hem. Uiteraard ook omdat het een zeer goed nummer is…
Respect. En heel binnenkort dus de full-cd ‘Revirginezed’ Ik ga ervan uit: met nummers van Madonna en zo dicht mogelijk bij het origineel.
Klopt. Alles is opnieuw ingespeeld en we hebben er een beetje onze stempel op gezet. Anders heeft het niet veel zin natuurlijk. Het is een Mydonna tribute album. Geen kopie. Dan kunnen de mensen net zo goed het origineel beluisteren (lacht)
We stellen dat album officieel voor tijdens het concert in de Minard in Gent op 14 januari.
Wie graag iets speciaals heeft, kan de limited-editon nu al in pré-order op Bandcamp bestellen. Je krijgt dan kort na de release de cd toegestuurd met een exclusief specialleke én een downloadcode voor het digitale album.
We zullen de link zeker vermelden. Dank je voor dit interviews, veel succes alvast en tot in Gent!
Trompettist Bart Maris sleept de Cultuurprijs 2021 in de wacht voor zijn bepalende en grensverleggende werk in de jazzscene in Gent en ver daarbuiten. Een eervolle vermelding is er voor contrabassist en opkomende frontvrouw Lara Rosseel.
De Stad Gent reikt de Cultuurprijs jaarlijks uit aan een persoon, organisatie of instelling die een belangrijke plaats inneemt in de cultuursector en zo bijdraagt tot de uitstraling van Gent als cultuurstad. Dit jaar stond de prijs in het teken van de jazz. Trompettist Bart Maris sleept de prijs in de wacht, een eervolle vermelding is er voor Lara Rosseel, de opkomende frontvrouw in de Gentse jazzscene.
Gent kent al vele jaren een belangrijke, dynamische jazzscene met een grote verscheidenheid aan muzikanten die over alle subgenres heen aan het werk zijn. In deze scene is Bart Maris sinds jaar en dag een drijvende kracht, gerespecteerd in binnen- en buitenland.Sami Souguir, schepen van Cultuur
Over de laureaat
Bart Maris is sinds 1990 actief, schuwt onconventionele bezettingen niet en werkt samen met musici met uiteenlopende achtergronden en van verschillende generaties. Hij is als improvisator een vaste gast tijdens sessies in de Hot Club de Gand en als vast lid bij bands zoals X-Legged Sally en Flat Earth Society geniet hij ook internationale faam. Zijn passages bij jazzgrootheden zoals John Zorn, Fred Frith en Marc Ribot gaan niet onopgemerkt voorbij, net als zijn samenwerkingen met Mauro Pawlowski, Stromae en dj Grazzhoppa.
Even belangrijk voor de trompettist zijn de vele maatschappelijke initiatieven die de liefde voor muziek en jazz doorgeven aan kinderen en volwassenen uit alle lagen van de bevolking. Recent nog tijdens een ochtendconcert voor Dagen van Troost dompelden meer dan 30 muzikanten begraafplaats Campo Santo onder in een intieme sfeer met een compositie van zijn eigen hand.
Zijn inzet op maatschappelijk vlak, zijn improvisatietalent en zijn optredens met artiesten uit diverse genres en achtergronden zorgen ervoor dat hij nu de erkenning krijgt die hij verdient. Bart belichaamt in stijl, engagement en pure liefde voor de muziek de essentie van de jazz. Muziek voor de muziek, grenzeloos en met niet de minste interesse in decorum.Uit het verslag van de jury
Eervolle vermelding
Lara Rosseel is naast contrabassist en componist een van de weinige vrouwen die ook een jazzensemble leidt. De opkomende frontvrouw in de Gentse jazzscene maakte vorig jaar haar debuut als bandleider met de plaat ‘Grote vrouw’, waarmee ze samen met haar band zaal na zaal wist in te palmen. In het voorjaar van 2022 lanceert ze haar tweede plaat.
Lara Rosseel laat binnen Gent veel mooie sporen na. Niet alleen met haar eigen band maar ook door haar engagement bij Room 13 Orchestra en als muzikant of zanger bij tal van andere groepen. Haar afgelegde parcours is nog heel pril, maar straalt heel veel ambitie uit voor de toekomst.Uit het verslag van de jury
In Gent zal de parkeertoren aan de Sint-Michielskerk tijdens het Lichtfestival dienstdoen als gratis stalling voor 1.600 fietsen. Er verdwijnen tijdelijk 250 parkeerplaatsen voor auto's op twee verdiepingen. Abonnees kunnen wel nog parkeren op andere verdiepingen. "Het is een veiligheidsmaatregel", klinkt het bij de stad.
De parkeertoren aan de Sint-Michielskerk in Gent zal tijdens het Lichtfestival, van 10 tot 14 november, 250 auto's minder kunnen ontvangen. Twee verdiepingen worden er voorbehouden voor fietsers. Er komt een tijdelijke gratis stalplaats voor 1.600 fietsen. Enkel mensen die een abonnement hebben kunnen er nog terecht met de wagen, op andere verdiepingen. "Het is een veiligheidsmaatregel die er komt op vraag van de hulpdiensten", verklaart schepen Filip Watteeuw
Conflicten met auto's vermijden
De parkeergarage ligt op een steenworp van het Gentse stadscentrum dat deel uitmaakt van het parcours van het Lichtfestival. "De hulpdiensten willen zo weinig mogelijk auto's in dat gebied om mogelijke conflicten te vermijden en een vlotte doorgang te voorzien. Er worden heel veel mensen verwacht in de buurt van de parking. Door auto's te weren, zorgen we voor hun veiligheid", verklaart Watteeuw.
Voldoende parkeerplaatsen
De stad maakt zich sterk dat er voldoende parkeerplaatsen overblijven elders in de stad. "Er zijn onder meer ook extra plaatsen voorzien op onze park-en-rides, onder meer aan de Blaarmeersen." Gent verwacht een massa volk, vorige editie zakten er meer dan 800.000 mensen af naar de binnenstad over de verschillende festivaldagen heen.
De fietsparking is gratis én bewaakt, we voorzien de klassieke tijdelijke stallingen
Gent ontkent dat deze tijdelijke omvorming per definitie betekent dat er ook bij andere grote evenementen, zoals de Gentse Feesten, voor gekozen zal worden. "Laten we vooral hopen dat de Gentse Feesten zullen kunnen doorgaan", lacht Watteeuw. "Een uitbreiding naar andere evenementen van deze maatregel is niet aan de orde."
Een klimaatmars, een vakbondsbetoging, een processie of een carnavalsoptocht. Mensen komen vaak samen op straat. De nieuwe expo 'De straat op' in het Huis van Alijn staat stil bij de vraag waarom en hoe mensen de straat op komen. De expo loopt van 30 oktober 2021 tot 8 mei 2022.
Elke regio of stad heeft wel een stoet, processie, carnavalsoptocht of bloemencorso. Ook voor betogingen en protestmarsen komen burgers vaak de straat op. Hoe verschillend optochten soms ook lijken, vaak hebben ze toch veel gemeen. En in heel wat optochten maken deelnemers hun boodschap duidelijk met vlaggen, slogans, kledij en muziek.
Optochten brengen veel mensen op de been. Niet enkel de dag zelf, maar ook in de aanloop ernaartoe. Achter de schermen verzetten vrijwilligers en professionelen heel wat werk, zowel creatief als organisatorisch. In de expo tonen we wat er allemaal bij komt kijken.Ann Van Nieuwenhuyse, directeur Huis van Alijn
Waarom kom jij de straat op?
Wat zorgt ervoor dat mensen in groep de straat op komen? Vanuit welk engagement of welke drijfveer doen ze dat? De redenen lopen uiteen, maar iedereen die meeloopt wil gezien worden en een verhaal vertellen. De expo 'De straat op' toont de diversiteit aan optochten vanaf de 20ste eeuw tot vandaag. Naast getuigenissen zijn er kostuums, vlaggen, affiches en beelden van optochten in Vlaanderen en Brussel te zien. Bezoekers bekijken het fenomeen van optochten vanuit verschillende perspectieven: als deelnemer, organisator of als toeschouwer. Voor het secundair onderwijs ontwikkelde het Huis van Alijn een speciaal aanbod voor de 2e en 3e graad.
Als het op het ontleden van ons dagelijks leven aankomt, heeft het Huis van Alijn een ijzersterke reputatie. Tijdens de expo 'De straat op' komen een tiental getuigen aan het woord: van jonge klimaatbetogers tot een vaandelzwaaier of een reuzendrager.Sami Souguir, schepen van Cultuur