(ON)ZEKER
Hoe overleven in een onzekere wereld?
auteur: Julien De Wit
non-fictie
uitgeverij Ertsberg 2024
ISBN 9789464984095
beoordeeld door Gerda Sterk
XXXX
Geen enkele boekvoorstelling lokte zoveel jonge mensen naar de plaats van afspraak
in de AED studios in Lint: het is duidelijk dat dit onderwerp de jeugd aanspreekt.
Iedereen leek de 24-jarige Julien De Wit te kennen. Hij is zeker een bevlogen
spreker die met veel enthousiasme de inhoud van zijn tweede pennenvrucht
beschreef.
Onzekerheden zijn alom tegenwoordig, zowel in het individu als in de maatschappij,
maar ze schijnen toe te nemen. De oorzaken zoekt De Wit in te veel luxe, in het
postmodernisme, in de ongebreidelde economische groei, vooral in de
overweldigende hoeveelheid data die we binnen krijgen, kortom - besluit hij - het
gaat mis met de wereld.
Natuurlijk verschijnen er ook boeken die integendeel wijzen op de grote
vooruitgang die de menselijke soort de laatste 100 jaar boekt, ik denk aan Bregman,
Boudry en Rosling, maar die gedachtegang past niet in het kraam van dit boek.
In het tweede deel onderzoekt de jonge auteur wat de oorzaken en de gevolgen van
die onzekerheid zijn. We zijn chronisch depressief en eenzaam, we zijn egotrippers,
we houden vast aan een vleiend imago. We polariseren, want dat is gemakkelijk: al
kan het tot burgeroorlogen leiden, we moeten zelf niet nadenken. Na al die
vaststellingen, komt hij in deel 3 tot mogelijke oplossingen. Hij stelt 4 pilaren voor
die houvast bieden. Ik som ze op: werk aan jezelf, besef dat je een sociaal netwerk
nodig hebt, put zekerheid uit het werk dat je doet en besef dat goed onderwijs veel
aan je veerkracht kan bijdragen. Een woord dat dikwijls terugkomt is "evenwicht".
Het komt erop aan om een balans te vinden. Zelfs Freud wordt erbij gehaald om dat
te bewijzen: "het ego helpt ons om een balans te vinden tussen onze instincten, onze
idealen en de realiteit om ons heen". Hij illustreert elk idee met een overvloed aan
voorbeelden. Veel van die voorbeelden komen uit zijn eigen dagelijks leven en dat
lijkt logisch: je kent jezelf beter dan dat je een medemens kent. Hij haalt regelmatig
andere denkers aan, met een voorliefde voor de Stoïcijnen.
Achteraan vind je aanbevolen literatuur. Ik zie bekende Vlamingen als D. De
Wachter en T. Beeckman. Een register is er niet.
