SLAPEN ONDER DE STERREN IN EUROPA
auteurs: Zoë Agasi & Olivier Van Herck
non-fictie
uitgeverij Kosmos 2024
ISBN 978 90 4393 433 6
beoordeeld door Gerda Sterk
XXXX
Toen ik dit boek opensloeg, begon ik direct te dromen. OKÉ, ik ben wat te oud om nog wild te kamperen, maar die keer daar aan dat meer, iets ten noorden van Ushuaia in Argentinië, dat vergeet ik nooit meer!
En de mooie foto's in het boek, ook die dragen bij tot dagdromen. Ik wil maar zeggen: je moet geen jonge avonturier zijn om van dit boek te genieten.
Natuurlijk is het geschreven om te gebruiken: Zoë en Olivier steken van wal met 10 redenen om wild te kamperen en het sparen van geld is niet eens het voornaamste. Maar wat is het eigenlijk, wildkamperen? Ook dat wordt uitgelegd. En wat als je denkt in een verlaten bos je tentje te hebben opgezet, maar te laat merkt dat je eigenlijk aan een wandelweg zit. Is dat erg? Neen, het leidt zelfs tot interessante gesprekken. Het tweetal geeft wel raad: stel je bescheiden op en vertrek onmiddellijk als je niet welkom bent.
Noorwegen is een ideaal land om onder de sterren te gaan slapen. Het is bijna overal toegestaan om je tentje neer te zetten midden in de prachtige natuur. IJsland is een enorme toeristische trekpleister geworden en met reden: " een fantastische plek om op avontuur te gaan in een landschap dat je nergens anders in Europa vindt". De overheid heeft moeten ingrijpen. De auteurs vertellen je waar en wanneer het nog wél mag en wat hun favoriete plek is.
In Frankrijk is "in theorie het wildkamperen niet verboden, maar er zijn zoveel regels dat het eigenlijk op de meeste plekken wel verboden is". Olivier en familie fietsten van Maastricht naar Saintes-Maries-de-la-Mer en vonden overal een plek, vooral in kleine dorpjes bij de kerk of naast het voetbalveld. Zweden, Schotland, Spanje, Denemarken passeren de revue en - tot mijn verbazing - ook België en Nederland. Wildkamperen is in heel België verboden, maar er zijn toch bijna 30 bivakzones en er is een on line platform waar je bijna 3000 tuinen aantreft waar je voor één nacht de tent mag opzetten. De auteurs volgden de langeafstandswandelroute van Diest naar Geraardsbergen. Hun favoriete plek is Troostembergbos. Het laatste land is Nederland. Vrij bivakkeren is nergens toegestaan, maar de twee onthullen voor de lezer(es) de mazen in het net en ook dat de toestemming van een vriendelijk boer volstaat.
Tussen de hoofdstukken over de landen door, geeft het duo nuttige tips. Het is belangrijk dat je de slaapplaats inspecteert, dat je kan voorzien in je basisbehoeften, dat elk seizoen zijn voor- en nadelen heeft, dat alleen kamperen iets heel anders is dan met twee, enz... Soms is het Olivier, dan weer Zoë die de bijdrage met persoonlijke anekdotes schrijft, soms beiden. Zoë schrijft bv. over die eerste keer dat ze als jonge vrouw alleen kampeerde en de schrik die ze toen voelde en moest overwinnen.
Zeer nuttig vind ik de basispaklijst voor een wildkampeertocht. De woordenlijst legt woorden als "cathole" uit.
Het is niet hun eerste publicatie en als je wil, kan je met hen mee op een unieke tocht door Noorwegen in de winter. De boodschap van dit boek: stap uit je comfortzone en ontdek de kracht van de natuur en die van jezelf!
