
- Gegevens
- Geschreven door: Didier (De Wever)
- Categorie: Recensies
- Hits: 240
Filosofische gids voor het stellen van goede vragen
auteur: Elke Wiss - non-fictie
uitgeverij Ambo/Anthos Amsterdam 2024
ISBN 978 90 263 4689 7
beoordeeld door Gerda Sterk
Achter de vrolijke titel gaat een serieus boek schuil: wanneer kunnen we spreken van een goed gesprek? Wanneer stellen we goede vragen waarop iemand graag antwoordt? En luisteren we wel naar het antwoord? Socrates wist hoe je dat moet doen. Elke Wiss past zijn bevindingen toe op een tijd, waarin iedereen op sneakers loopt.
In de eerste hoofdstukken gebruikt Elke veel voorbeelden, zoals: "Ik ben net terug uit de Malediven". "Oh, daar ben ik op huwelijksreis geweest!". Eer spreekster nummer 1 haar bevindingen kan vertellen, neemt spreekster 2 al over, duidelijk zonder interesse voor de reis van haar vriendin. We praten liever dan dat we luisteren. We zijn in ons hoofd al bezig met wat we gaan zeggen wanneer de ander is uitgesproken. We houden meningen voor feiten en zijn meer met onszelf bezig dan met anderen.
Om tot een goed gesprek te komen, is het nochtans nodig om te beseffen wat wijzelf en anderen fout doen. "Dit boek is een handleiding
voor het ontwikkelen van een vragende houding en het stellen van goede vragen", maar we moeten dapper genoeg zijn om dat te willen leren. Eerst onderzoekt Elke waarom we zo slecht zijn in het stellen van goede vragen. Waarom is het zo moeilijk? Waarom doen we het soms niet? In hoofdstuk twee werken we aan het ontwikkelen van een vragende houding. Dat is namelijk het vertrekpunt. Vervolgens maken we kennis met praktische vraagvaardigheden. Soms denk je dat vragen stellen gelijk is aan het tentoonstellen van je domheid en durf je niets vragen. In het vierde hoofdstuk maken we o.a. kennis met het "naar boven en naar beneden vragen". De auteur legt met voorbeelden uit wat het is, wanneer je het kan doen, wat er kan mis gaan en hoe je na een vraag tot een goed gesprek komt. Er bestaat ook zoiets als "vraagvalkuilen". En het laatste hoofdstuk leert ons hoe we van een goede vraag naar een goed gesprek kunnen gaan. Op p. 202 geeft ze ons een magisch zinnetje mee: "Vertel eens..." In het Vlaams zouden we eerder zeggen: "amai, wat is er aan de hand?" Het is een goede vraag na een mopperende opmerking als: " pff, vrienden vertrouwen, ik weet het niet". De vraag "vertel eens" werkt als een ventiel: je draait het open en het opgekropte gevoel mag eruit stromen. Je krijgt dan het echte verhaal van de ander te horen.
De voorbeelden uit het boek zijn ontzettend herkenbaar. Ik kon de conversaties plaatsen bij vrienden, vriendinnen, familieleden en ... natuurlijk ook bij mezelf. We oordelen te snel, we vinden onszelf belangrijk, we onderbreken het verhaal van degene met wie we in gesprek zijn met ons eigen verhaal, we durven soms niets te vragen, we willen gelijk halen.
Belangrijke bevindingen herhaalt ze, bv.: wat is een goede vraag? Het antwoord daarop beslaat meerdere regels, die ze twee pagina's later letterlijk herhaalt. En let wel: er bestaan wel degelijk slechte vragen. Meestal rondt ze een hoofdstukje af met een reflectie: we worden uitgenodigd om ons zelf te onderzoeken, om gesprekken kritisch te beluisteren, om te leren hoe een goede vraag een uitnodiging is om na te denken en een slecht antwoord kan bestaan uit onmiddellijk advies geven in plaats van te luisteren.
Meestal is de toon luchtig, grappig zelfs, maar ze is ernstig als het past. Ze haalt denkers als Descartes aan, maar ook Epictetus en het stoïcisme, de Vlaamse filosoof en bioloog Ruben Mersch, Pigliucci, de Duitse filosoof Leonard Nelson, ... Om de socratische houding voor te stellen gebruikt ze nieuwsgierigheid als basis, maar ze heeft een heel hoofdstuk nodig om alle aspecten te beschrijven.
Dit boek is een filosofische gids voor wie van een goed gesprek houdt en kan verteren dat je zelf dikwijls het voornaamste obstakel bent om dat te bereiken. Het boek maakt duidelijk dat je het kan leren door oefening!
Elke Wiss geeft lezingen, trainingen en workshops in praktische filosofie. Ze voert socratische gesprekken binnen organisaties. Ze heeft het eerst zelf moeten leren, maar kan nu anderen aan het denken zetten. Ze schreef ook: "En ze filosofeerden nog lang en gelukkig"

- Gegevens
- Geschreven door: Didier (De Wever)
- Categorie: Recensies
- Hits: 249
Maak je tuin sterk voor alle weersomstandigheden en gastvrij voor bijen en vogels
auteurs: Marc Verachtert en Bart Verelst - non-fictie
uitgeverij Lannoo 2024
ISBN 978 94 014 0171 5
beoordeeld door Gerda Sterk
De verandering van het klimaat is wekelijks in het nieuws: de dagen worden warmer, de regenbuien heviger. We zijn allemaal bezorgd, maar denken veelal dat het een zaak van de overheid is. De auteurs van dit boek wijzen erop dat elke tuineigenaar iets kan doen, maar vooral dat die zoveel meer plezier van de tuin zou hebben als hij of zij de praktische raadgevingen van dit boek zou opvolgen. De hoofdzaken worden duidelijk gemaakt in het voorwoord: vergroenen en regenwater niet laten verloren gaan! De inleiding raadt je aan om - in het licht van het veranderende klimaat - je tuin aan een onderzoek te onderwerpen: waar is de temperatuur het hoogst, waar heeft de wind vrij spel, waar staan de plassen bij een regenbui. Deel 01 pakt de koe bij de horens: minder steen! De voortuin is soms een gebetonneerde parkeerstrook. Verander dat en maak het mooier! Gebruik bij voorkeur materialen van natuurlijke oorsprong en let erop dat het resultaat waterdoorlatend is. Op p. 25 en volgende presenteert het schrijversduo foto's van soorten grind, van poreuze straatstenen en andere natuurvriendelijke oplossingen, zoals stenen waartussen het gras of een ander kruid kan tieren. Op 2 bladzijden vinden we foto's van planten die geschikt zijn voor een kiezeltuin, met wat uitleg.
Waar liggen er meestal ook te veel stenen? Juist ja, op het terras. Je kan het zoveel gezelliger maken met meer groen, met hout, met gebakken kleiklinkers en met van alles, als het maar water doorlaat en plaats biedt aan extra groen. Ook hier weer voldoende praktische tips en foto's van geschikte planten.
Kijk dan ook eens naar de tuinpaden. Ze zijn onmisbaar, maar waarom bv. geen stapstenen leggen, dolomiet gebruiken, of iets anders waterdoorlatend? Soms moet je met de fiets door de tuin: ook hier wordt raad gegeven. De voorgestelde planten zijn dit keer bestand tegen occasioneel betreden.
Hoofdstuk 02 is belangrijk want het gaat over regenwater dat niet verloren mag gaan. Natuurlijk is elke tuin anders, maar er zijn ideeën in overvloed, gaande van een ton als reservoir, tot een vijver, poel of wadi. Een groendak helpt ook.
Deel 03 heeft het over beplanting. "Eindelijk!" zal de lezer(es) denken, maar zonder rekening te houden met wat je tot hiertoe geleerd hebt, kan je niet de juiste planten kiezen. De auteurs zijn geen fan van een strak groen gazon. Ze reiken ideeën aan voor "een groentapijt", een bloemenweide, een moestuin, méér kleur, bomen, een groen dak boven het hoofd met bv. klimplanten. Hagen en muren zorgen voor privacy en hoekjes uit de wind. Ook daaraan werd gedacht. Vele bladzijden met foto's en uitleg stellen geschikte planten voor. En als je toch kiest voor een groen gazon, denk er dan aan dat je regenwormen moet koesteren! Deel 05 heet "Allemaal beestjes" en dat gaat niet enkel over bijen. In elk hoofdstuk vinden we tips en hier staat hoe Afrikaantjes tussen de groenten plaaginsecten weghouden. Installeer een insectenverblijf. Op p. 249 vind je aanwijzingen hoe je dat moet doen. Hou ook vogels te vriend: zet een bakje met water in de zomer en een ijsvrij schaaltje in de winter. Dit hoofdstuk presenteert snijbloemen, bloembakken en bloeiende struiken. Het boek eindigt met een plantenlijst met de Nederlandse namen, de wetenschappelijke, welk soort plant het is, soorten bladeren, toepassing, hoogte en lengte, bloei en aantrekking (van vlinders bv.)
Dit stevig ingebonden boek is niet alleen mooi om te doorbladeren, het is ook uitermate praktisch opgevat. Ik had in elk geval zin om onmiddellijk aan de slag te gaan. Ik heb enkel een balkon, maar ook daar ga ik toepassen wat ik geleerd heb, tot het houden van regenwormen toe!

- Gegevens
- Geschreven door: Didier (De Wever)
- Categorie: Recensies
- Hits: 236
auteur: Mark Elchardus - categorie: non-fictie
uitgeverij: Ertsberg 2024 - ISBN 978 9464750 91 1
beoordeeld door Gerda Sterk
Elchardus schreef een opdracht in mijn boek: "een grens is als een gezonde, mooie huid" en dat vat de inhoud van zijn essay treffend en een beetje poëtisch samen.
Hij onderzoekt hoe de laatste 300 jaar grenzen bevestigd of overbodig geacht worden. Hij bevraagt grenzenhaters, die voorstanders zijn van globalisering. Hij kijkt naar grenzenliefhebbers, die vooral hun eigen natie willen groot maken/houden. Het (on)geloof in grenzen scheidt kosmopolieten van nationalisten. Eer hij tot besluiten komt of het beter is grenzen te hebben en te bewaken of juist niet, overloopt hij de laatste driehonderd jaar: globalisering en deglobalisering zijn wisselende fases. Een wereld zonder grenzen is een mooie droom. "Waarom eindigt die droom nu weer, net zoals aan het begin van de twintigste eeuw? Waarom is een meerderheid van de mensen blij met het einde van die droom, maar beleven zij hun tijd toch als bedreigend? Waaraan ontlenen zij en kunnen wij hoop ontlenen?"
Nadenkend over deze vier vragen, komt hij uit bij Stefan Zweig, George Orwell, de Montesquieu, Crèvecoeur, Ferdinand Tönnies, Malthus en vele anderen. Hij toetst hun ideeën aan de zijne, aan elkaar, aan de realiteit. Soms adverteren ze idealen, die door het volk geloofd worden, zonder dat het volk beseft dat er geen sprake is van democratie. Elchardus kan dit beter uitleggen dan ik, maar ik geef één voorbeeld. "Amerika was in de ogen van Hitler een van de meest geslaagde voorbeelden van kolonisering door het blanke ras. In de VS waren er tal van bewonderaars van het fascisme en nazisme van Mussolini en Hitler" Hitler en Henry Ford bewonderden elkaar. De VS bleven democratisch, terwijl in heel Europa dictators opstonden en hun ideologie verkondigden. Lange tijd zagen de mensen enkel een soort financiële gezondheid en niet de donkere, moordende kant van het regime.
Open grenzen en geglobaliseerde economie, het klinkt mooi, maar het maakte België afhankelijk o.a. van Russische energie, wat ons zuur opbrak toen Rusland Oekraïne binnenviel en wij strafmaatregelen meenden te moeten nemen. Globalisering houdt een onbeperkte massamigratie in en het is maar de vraag of Europa/België dat aankan. Kapitaalkrachtige (privé)bedrijven zijn machtiger geworden dan de Staat. Elchardus geeft als voorbeeld hoe Leopold II Congo "kreeg" als privébezit tijdens de Conferentie van Berlijn.
De auteur toont aan dat we leven in een regime dat bestuurd wordt door experts en rechters en dat die "wijze mannen" soms niet zo wijs blijken te zijn. Hij verwijst hier naar zijn boek "Reset". Het verschijnsel Woke is niet altijd wat het pretendeert te zijn: "In menig opzicht gaat het om een radicalisering van het negentiende-eeuwse machtsdenken". Het gaat de verkeerde kant uit, besluit Elchardus, omdat we ons afhankelijk gemaakt hebben van andere mogendheden, omdat we het vertrouwen in politici verloren hebben, omdat de democratie op het spel staat en de burgers snakken naar een verlichte despoot en/of een extreme partij die in hun plaats zal denken en zaken zal oplossen. Misschien bent u het, als lezer, niet altijd eens met de ideeën van Mark Elchardus. Als u beseft dat in een debat meerdere opinies een plaats moeten hebben, dan kan ik dit boek warm aanbevelen.
Bovendien, zegt Elchardus op tv en radio, geeft zijn boek een boodschap van hoop mee. Het feit alleen dat het gedrukt en gelezen wordt, is een teken dat er een zeker consensus aan het groeien is over de nadelen van hyperglobalisering en open grenzen.

- Gegevens
- Geschreven door: Didier (De Wever)
- Categorie: Recensies
- Hits: 256
Op 27 april 2024 nam ik samen met een 75-tal collega’s van de Vereniging van Vlaamse Sommeliers deel aan een bijzonder uitgebreide proeverij met als interessante vraagstelling: ‘Is wijn en chocolade een match?’ De datum van de proeverij kon niet beter passen want op 21 april startte een vierdaagse top te Brussel met als onderwerp: ‘Grote uitdagingen voor de cacaosector’. Beleidsmakers kwamen hun steun betuigen aan ‘de sector’ die voor grote uitdagingen komt te staan. Kinderarbeid, ontbossing, eerlijk leefbaar inkomen voor de cacaoboeren en traceerbaarheid blijven onopgeloste vraagstukken.
World Cacao Conference te Brussel werd vereerd met het bezoek van onze koningin. Zij pleitte voor duurzame ontwikkelingsdoelstellingen en verwees naar haar eerder bezoek aan de cacaoplantages in Ivoorkust.
In een sappig West-Vlaams taaltje, met af en toe een fijne grap en enkele woordspelingen, vertelde Dominique ons, in voorbereiding van de proeverij, over de geschiedenis van de Belgische chocolade, over wat de Belgische chocolade zo uniek maakt, hoe pralines worden gemaakt, over de soorten cacaobonen als grondstof, over waar ze groeien, over waar ze worden ingevoerd, over de prijszetting en natuurlijk over de problematiek besproken op de World Conference te Brussel. Zelf accentueerde hij de nog steeds gebruikelijke kinderarbeid, de ontbossing en de slechte oogsten van de laatste jaren ten gevolge van de klimaatopwarming.
Voor de meer kritische lezer die meer wil weten over cacao geef ik graag wat meer uitleg over wat Dominique ons te vertellen had in zijn inleiding over cacao, chocolade, zijn pralines enz. Kortom een korte samenvatting van zijn voordracht, samen met wat persoonlijk computeropzoekingswerk.
- Er bestaan verschillende soorten cacaobonen als grondstof voor chocolade, waarvan drie hoofdsoorten met ieder hun eigen bijzonderheden: de Forastero, de Criollo en de Trinitario. Daarbij horen nog verschillende subsoorten. Het rijpingsproces verschilt van soort tot soort voor wat je kan terugvinden in het smaakprofiel van de bonen. De Trinitario is een kruising van de twee voorgaanden.
- Meer dan de helft van de ingevoerde cacaobonen komt uit Ivoorkust. De overige komen uit Ghana, Kameroen en Nigeria. Andere palmolielanden zijn in opkomst zoals Columbia, Guatemala, Honduras en Papoea-Nieuw-Guinea.
- Cacaobonen groeien rond de evenaar waar een lekker warm klimaat heerst. De meeste bonen komen uit West-Afrika. Een boon moet nog wel 3 tot 4 jaar groeien voordat er vruchten aan de boom komen. Eerst komt er een roze-wit bloemetje, als dit is uitgebloeid komt er een cacaovrucht aan de boom te hangen. De rijpe vrucht is geel of rood.
- Het plukken van de vruchten is intensief handwerk. De cacaoboer snijdt de vruchten met een hakmes in de hand uit de boom. Daarna worden de vruchten opengehakt. Hierin zit wit vruchtvlees met pitten, welke voor zeven dagen op grote bananenbladeren worden gelegd en ingepakt. Dit proces noemt men fermenteren. Hierna krijgen we de welbekende cacaoboon. De bonen worden gedroogd en schoongemaakt waarna ze gezeefd worden om te voorkomen dat er steentjes en zand tussen zitten. Na het zeven worden de cacaobonen in grote zakken gedaan voor verkoop.
- Wat is nu de beste chocolade ter wereld? Tweeënzestig procent pure TREE TO BAR chocolade gemaakt in Taiwan, dit volgens een jury op de wereldfinale – International Award 2019.
- Waarom is cacao zo duur? De prijsstijging heeft verschillende redenen. De oogsten onder andere in Ghana en Ivoorkust zijn door het droge en te warme weer mislukt. Tweederde van de cacao komt uit West-Afrika. Opkomende regio’s voor cacao zijn Indonesië en Zuid- en Midden-Afrika. De prijs is viermaal hoger dan vorig jaar! Een prijszetting van 11.722 dollar per ton.
- Beyond Chocolate-charter: Beyond Chocolate wil een eind maken aan de extreme armoede, kinderarbeid en ontbossing die achter onze chocolade schuilgaat. Vandaag is 50 % van de Belgische chocolade gecertificeerd. Tegen 2030 moet alle gerelateerde ontbossing beëindigd zijn. Daarnaast moeten de ruim 140.000 boeren die cacaobonen leveren voor Belgische chocolade een leefbaar inkomen genieten.
- Hoe worden pralines gemaakt? Men legt de cacaobonen te roosteren waarna suiker, melkpoeder en cacaoboter wordt toegevoegd. Het mengsel wordt vervolgens gemengd met bijvoorbeeld kruiden en/of vruchten. Dit alles wordt verhit tot een gewenste temperatuur.
- En hoe zit het met de productie- en exportcijfers? Stevige cijfers qua productie en export voor België kunnen we grotendeels toeschrijven aan de groep Barry Callebaut, wereldmarktleider met o.a. een fabriek te Wieze. Deze fabriek realiseert 2,3 miljoen euro omzet.
- Duitsland is de grootste chocoladeproducent en is de grootste exporteur ter wereld, maar België staat in de Top 10 op de eerste plaats wat producenten van chocolade betreft in verhouding per capita. Zwitserland en Duitsland volgen op plaats 2 en 3 (www.statista.com).
- Weetje: de Zwitserse firma Peter, die later zal samenwerken met Nestlé, kreeg de idee om poedermelk te gebruiken bij de productie van chocolade. De allereerste Belgische praline is een creatie van de onderneming Neuhaus in 1912. Op dat moment was de Belgische praline geboren. De top Belgische chocolademerken zijn Godiva, Leonidas, Côte d’Or, Neuhaus, maar laten we vooral de groep Callebaut niet vergeten.
Een doosje met pralines werd ons o.a. voorgeschoteld waarbij telkens twee wijnen werden geplaatst, vooraf uitgezocht door het organiserende team van onze vereniging.
We beoordeelden:
PRALINE KAFFIR (Mexicaanse melkchocolade met verse zeste van limoen).
Hierbij twee te beoordelen passende wijnen:
- Remhoogte Free to be orange 2021 – Stellenbosch (ZA) Productie van een klein procent van hun Honeybunch-wijngaard. Dit is de wijngaard met de beste expositie, enkel de goudgekleurde druiven worden geoogst. De chenin blanc wordt op de schil vergist en na de fermentatie blijft de wijn 35 dagen macereren met de schil. Honderd procent malolactische fermentatie en 1 jaar maturatie op gebruikte Franse eiken vaten. Een unieke wijn met een volle, romige aanzet en een stevige, droge aciditeit. De bitterheid en frisse afdronk van deze ‘orange wine’ kan goed passen bij de zestesmaken in de praline. (18,75 euro). Aangekocht bij Elvama.
- Chateau Pierre-Bise 2022 Coteau du Layon ‘Rochefort’ (FR). Eigenaar Claude Papin en zoon bewerken 54 ha. De Layon is een zijrivier van de Loire die bekend staat om zijn zoete wijnen in verschillende gradaties. Dit perceel ligt midden op de heuvel en wordt altijd gebruikt om een matig zoete ‘vendanges tardives chenin’ te maken. Vanille, honing, steenfruit en bloesems in de neus. Wat sucrosité van de late oogst en een sappige finale. Elf procent volume alcohol. De druiven zijn een beetje aangetast door botrytis maar behouden nog heel wat fraîcheur. Botteling na enkele maanden. Het aromaprofiel van de chenin blanc zou moeten passen bij de frisse zeste van de praline. (22,95 euro). Aangekocht bij Vinetec.
PRALINE GRAND CRU VIETNAM (zure cacao verrijkt met citrusfruit, honing en tabak).
- Broadbent 5 years old reserve Madeira (Portugal). De pluk gebeurt volledig manueel en dit over verschillende weken (tussen midden augustus en midden oktober). De druiven worden geperst, met nadien een fermentatie op inox cuves. De vergisting stopt na 7 dagen door toevoeging van zuivere alcohol. Nadien is er een opwarming tussen de 40 en 50 graden gedurende 3 maanden. Er is een opvoeding van 5 jaar op houten vaten. Amber-goudkleurig met in de neus citrus en noten. In de mond komen de restjes van sinaas- en citrusvruchten met een rijke finale, die zoet is, maar met fijne zuren in de afdronk. Zowel de zuren, citrusaroma’s alsook noten zullen de praline mooi in pairing brengen. (27,80 euro). Aangekocht bij Santé Wines.
- Bodegas Toro Albala Poley Pedro Ximenez Dulce 2019 (Spanje). Deze zoete wijn is geproduceerd met ingedroogde pedro ximenez-druiven die half augustus werden geoogst en onder de zon gelegd om alle suikers te concentreren. De temperaturen waren zo hoog dat er maar vijf dagen nodig waren om het proces af te ronden. Na de pers wordt een zoete most verkregen die meer dan een jaar met rust gelaten werd. Het resultaat is een zoete en zijdeachtige wijn. De neus is gemiddeld intens met primaire aroma’s van pedro ximenez-rozijnen, vijgen en honing. Het aroma doet ook denken aan karamel en onthult een plantaardige frisheid. In de mond een zoete indruk met een zijdeachtige passage en medium zuurgraad. (23,52 euro). Aangekocht bij La Buena Vida. Perfecte match bij deze praline.
PRALINE GRAND CRU MADONG (PAPOEA-NIEUW-GUINEA) – Overweldigende rokerige smaak met noten en pruimen.
- Martin Melck cabernet sauvignon 2015 (ZA) – Martin Melck was eigenaar van ‘Muratie estate’ van 1763 tot 1781. Muratie cabernet sauvignon is gemaakt van drie verschillende wijngaarden aangeplant in 1981, 1993 en 1998. Alle gericht op het noordwesten op een hoogte van 260 meter boven zeeniveau. De druiven worden met de hand geplukt en in stalen tanks vergist. Zestig % gerijpt en opgevoed gedurende 20 maanden in nieuwe Franse eiken vaten. De wijngaarden van ‘Muratie’ zijn gelegen op de Simonsberg. Deze berg in Stellenbosch wordt gezien als een van de beste hellingen. Smaken van cederhout en bramen. Mooi vol en rijp fruit. Een lange afdronk met een rijke toon van cassis en kruiden. We denken dat deze wijn, van een oudere jaargang, de rokerigheid in de chocolade wat kan verzachten. (37 euro). Aangekocht bij Elvama.
- Niepoort Ruby Port (Portugal) – Deze Niepoort Ruby porto is fris, jong en fruitig. Het is een expressieve portwijn met veel karakter. Donkerrood van kleur, met een heerlijk fris en levendig aroma van donker fruit en een licht mineraal karakter. Ook uitermate geschikt voor desserts gemaakt van chocolade, vers fruit, rode en wilde vruchten. Druiven: roriz, touriga nacional, touriga franca, tinta francisca, tinta cao, tinta amarela, sousão. Drie jaar in grote houten vaten van 550 liter. Het jong fruit en restsuiker kunnen de rokerigheid in de praline verzachten. (12,64 euro) Aangekocht bij wijnen De Clerck..
PRALINE CHIPOTLE (MEXICO) – Chipotle-peper (Chileense peper), gerookte jalapeño, kaneel en peperkoek.
- Recioto della Valpolicella Antolini (Italië) 2020 – De Recioto della Valpolicella van Antolini wordt geproduceerd van de corvina, corvinone en rondinelladruiven. Dieprode granaatkleur met paarse reflecties. In de neus een intens boeket van zure kersen, veenbessen en een vleugje viool, kaneel en witte peper. De smaak is zoet, harmonieus en extreem fruitig. Combineren met warme desserts of chocolade of met zachte kazen. Gemaakt van ingedroogde druiven. Het vroeger stoppen van de gisting zorgt ervoor dat er meer restsuiker overblijft. De kruidigheid, kaneel en restsuiker zouden goed moeten samengaan met deze pittige praline. (20,30 euro). Aangekocht bij Grappolo.
- Spier Shiraz Private Collection 2019 (ZA) – In de mond: een concentratie van viooltjes, witte peper en pure chocolade verleidt de nasale indruk, gevolgd door een lonende samenhang van fruit, wat geparfumeerde kruidenaroma’s en een aanhoudende, zachte tanninestructuur. Deze wijn blijft in de mond hangen met een mooie balans en duidelijke jeugd. Manuele oogst, manuele triage en zeer voorzichtig persen zorgen voor een superieure kwaliteit. Rijping in Franse en Amerikaanse eiken vaten. Het rijpe zachte fruit in de wijn zou de pittigheid van de praline in balans moeten brengen. (23,95 euro). Aangekocht bij Wijnhuis Bollaert.
PRALINE YUZATION (JAPAN) – toetsen van yuzu (Japanse citrus), karamel en framboos.
- Marc Josten Riesling Kabinett 2021 (DUITSLAND) - Deze halfzoete riesling uit de ‘Mittelrhein’ is een strakke frisse zoete wijn. De wijnstokken zelf staan op indrukwekkende hellingen met een geologie van kalkhoudende loess en leisteen. De druiven worden manueel geplukt en gaan nadien op inox cuves met autochtone gisten. In de neus worden we verwend met geuren van citrusvruchten, munt en zeste van pompelmoes. Bij het degusteren komen het wit steenfruit en de zuren goed naar voren, mooi afgerond door wat restsuiker, maar zeker niet te plakkerig. (16,40 euro). Aangekocht bij Santé Wines. Ideaal huwelijk met de praline.
- Moscati d’Asti Prunotto 2023 (ITALIE) – De neus vertoont het karakteristieke aroma van de muscat blanc samen met tonen van acaciahoning en meidoornbloesem. Zijn volle smaak is krachtig en elegant met een aangename en frisse, evenwichtige afdronk. DE PERFECTE MATCH met deze praline door zijn zoetheid. Vergeet niet dat we hier met een wijn hebben te maken van 200 gram restsuiker! (13,90 euro). Aangekocht bij wijnen De Clerck. Opnieuw een gelukkig huwelijk!
Aan mijn proeftafel verwonderde men zich erover dat men niet refereerde aan de Franse banyuls- en maurywijnen, die praktisch in bijna alle wijnboeken en wijncursussen worden aangegeven als de wijnen die het best harmoniëren bij chocoladedesserts. Frankrijk dacht destijds de oplossing te hebben gevonden voor de ideale match met chocolade. De typische bitterzoete smaak noemde men rancio en de combinatie zoet en bitter zorgt ervoor dat banyuls en maury zo goed samengaan met de eveneens bitterzoete chocolade. Bewust kozen de voorproevers voor evenwaardige voorbeelden!
De internationale wijnmarkt is de laatste jaren sterk veranderd. Nieuwe wijnlanden veroveren in snel tempo een marktaandeel in ons land. Wijnhandelaren zijn continu op zoek naar producten met kwaliteit. Deze uitzonderlijke leerrijke proeverij kwam bij mij over als een voltreffer op vlak van georganiseerde proeverijen.
Bronnen o.a.
website Dominique Persoone, website en verslaggeving Vereniging van de Vlaamse Sommeliers, verslag world Cacao Conference te Brussel, Beyond Chocolate-charter, artikel actua, Katrien Delaet 21 april 2024, HLN, Nieuwsblad, mijn cursus en opzoekingswerk, …
Georges De Smaele, wijnschrijver.
28 april 2024.

- Gegevens
- Geschreven door: Didier (De Wever)
- Categorie: Recensies
- Hits: 249
HET KUNSTUUR 3 Hasselt
in het Historisch Stadhuis
Groenplein 1
3500 Hasselt
Dit privé-initiatief van Joost en Hans Bourlon wil je op een zeer toegankelijke wijze kunst laten ontdekken en vooral ervan laten genieten Deze manier van kunstbeleving is niet meer nieuw: in Mechelen zijn we aan de zesde editie toe, in Roeselare aan de tweede en in Hasselt aan de derde.
Ik stel nog even het concept voor.
Met een groep van maximum zes personen ga je een ruimte binnen waar gemiddeld 8 schilderijen hangen van Belgische meesters uit de periode 1887-1938. In het totaal zie je 32 schilderijen. Je hebt een stoeltje bij en staat of zit nooit in iemands weg. Een bekende Vlaming vertelt het verhaal achter het schilderij en gidst je beleving. Je hebt een koptelefoon op zodat je ook de muziek van Dirk Brossé hoort, die altijd afgestemd is op het kunstwerk. Het duurt exact een uur, dus er is geen kans dat je je verveelt.
In elke stad is er gezocht naar een speciale locatie. Hier in Hasselt is dat het oud gemeentehuis en de laatste schilderijen zie je in de trouwzaal.
Meer dan de helft van de werken komen uit privébezit en zijn in tijdelijke bruikleen, zodat je ze nergens anders kan zien dan tijdens Het Kunstuur.
Reserveer je als groep, dan mag je met 8 personen binnen, wat maakt dat het bezoek een ideale uitstap is voor verenigingen allerhande. Voor ouders en grootouders die op een aangename wijze hun (klein)kinderen in aanraking willen brengen met kunst, is dit soort kennismaking ideaal.
Op elke locatie waar Het Kunstuur tentoonstelt, wordt samengewerkt met een lokaal sociaal project. In Hasselt zijn dat Horizont en Avansa. Horizont zet in op de vrije tijd van mensen met een beperkt budget. Ze brachten 10 deelnemers samen, die onder begeleiding van Avansa en Horizont leerden over kunst of die zelfs ontdekten! Geïnspireerd door de werken van Het Kunstuur gingen ze zelf aan de slag en maakten schilderijen. Die worden geveild en de opbrengst gaat naar de deelnemers. Joost vertelde me dat ze natuurlijk van het geld genoten, maar ook van de aandacht, van het bezig zijn en vooral van de waardering.
Joost toonde me een zeer moderne installatie die het CO2-gehalte op peil houdt, de lucht zeer grondig ververst en de luchtvochtigheid in stand houdt. Zelfs als er een volgende corona-epidemie aankomt - wat god verhoede - dan nog zouden de ruimten in het oude stadhuis van Hasselt mogen open blijven.
De brochure is mooi. Je vindt er een afbeelding van elk schilderij. Je leest wat de bekende Vlaming(e)- die je zag in een lichtbeeld - je vertelde. De laatste bladzijden bevatten een interview met de gebroeders Bourlon en de inleiding is van Geert Roosen van sponsor Degroof Petercam. We vinden ook de namen van alle medewerkers en dan besef je hoeveel werk er telkens in een tentoonstelling kruipt.